Hættuleg planta dreifir sér um Akureyri
Bjarnarkló getur valdið miklum skaða.
Bjarnarkló er enn að finna víða á Akureyri, á almenningssvæðum og í einkagörðum, þar sem ekki hefur fengist fjármagn í að eyða henni og íbúar losa sig ekki við hana úr görðum. Plantan hefur verið bönnuð síðan 2011, enda veldur safinn úr henni alvarlegum brunasárum og jafnvel blindu.
Frá þessu er greint á vef Rúv.
Bjarnarkló, eða risahvönn (Heracleum mantegazzianum), er stórvaxin planta af sveipjurtaætt sem var upphaflega flutt til Íslands sem garðplanta. Síðustu áratugi hefur hún dreift úr sér innan þéttbýlisstaða og síðan 2011 hefur verið bannað að rækta hana og flytja inn. Enda er safinn úr henni mjög eitraður.
Í samtali við Rúv segir Starri Heiðmarsson, sviðstjóri grasafræði hjá Náttúrufræðistofnun Íslands, að plantan sé mjög skaðleg og hana beri að varast. Sérstaklega á sólríkum dögum. „Ef þú færð safann úr henni á þig og svo skín sólin á húðina, þá veldur það bruna, allt upp í slæman, annan stigs bruna í verstu tilfellum,” segir hann. „Og þetta getur verið hættulegt fyrir börn að leik.”
Bjarnarkló er að finna víða í einkagörðum á Akureyri og brýna bæjaryfirvöld það fyrir íbúum að losa sig við hana. Plantan inniheldur efnið fúranókúmarín sem veldur brunasárum á húð sem geta verið mjög lengi að gróa. Og ef efnið berst í augu, þá getur það valdið óafturkræfum skaða.
„Þetta getur valdið tímabundinni, og jafnvel varanlegri blindu, allavega skertri sjón, ef safinn berst í augu,” segir Starri.
Á vef Rúv segir að Náttúrufræðistofnun hafi kortlagt útbreiðslu plöntunnar á Akureyri fyrir tveimur árum og var þá rætt um að reyna að eyða henni. Yfir 2000 plöntur fundust á um 450 stöðum í bænum. Ekki hefur fengist fjármagn til þess að fara í þær framkvæmdir sem þarf til að eyða plöntunni.
Nýjast
-
SEIGLAN MIKILVÆGA
Eitt af því sem hefur reynst okkur Íslendingum vel í gegnum aldirnar, og í raun haldið lífi í landanum þegar verst áraði, er seiglan. Seigla í daglegu lífi er því eitt af því mikilvægasta sem við getum kennt börnum okkar. -
Að færa hinseginleika heim
„Ég er og verð alltaf Öxfirðingur,“ segir Aðalbjörn Jóhannsson með bros á vör. Hann er stýri Ergi, félags hinsegin stúdenta á Norðurlandi og lýsir sér sem sveitamanni, bókaormi, sérlegum áhugamanni um fólk og fylgist með kosningasjónvarpi af sömu innlifun og önnur fylgjast með Eurovision. Með rætur í Norður- og Suður-Þingeyjarsýslu, tengingu við Akureyri frá unglingsárum og smá Norðmann í blóðinu, hefur Aðalbjörn komið sér fyrir í BA námi í félagsvísindum við Háskólann á Akureyri. Hann viðurkennir að leiðin hafi upphaflega legið í kennaranám, en í dag blómstrar áhugi hans á fólki og samfélagsmálum í háskólanum þar sem samheldni og stuðningur skína í gegn. -
Nýr björgunarbátur hjá Björgunarsveitinni Garðari
Efna til nafnasamkeppni um nafnið á bátnum -
Krefjandi staða og mikil áskorun
Mygla í húsnæði rannsóknardeildar SAk - Deildin flutt tímabundið í annað húsnæði meðan endurbætur fara fram -
Rafhjólafólk skapar útvistarperlur á Húsavík
Hjólafélagið 640MTB á Húsavík hefur staðið fyrir ótrúlegri uppbyggingu á útivistarsvæðum í landi Húsavíkur undanfarin ár með gerð hjóla og í einhverjum tilfellum göngustígum. Meðlimir félagsins hafa unnið hörðum höndum í sjálfboðavinnu svo eftir sé tekið og notið stuðnings, sveitarfélagsins og fyrirtækja í bænum. -
Heilmikil törn en margar hendur vinna létt verk
Mömmur og möffins fagna 15 ára afmæli -
Múmínskógur tekur á sig mynd
Nýr og glæsilegur 8 metra hár kastali hefur verið reistur í Kjarnaskógi. Hann er á svæði skammt frá Kjarnavelli. Nýir stígar voru lagðir að svæðinu og útbúinn ævintýralegur Múmínlundur þar sem kræklóttar greinar síberíulerkis setja dularfullan svip sinn á umhverfið. -
“Jákvæð viðbrögð” um veiðigjaldið?
Heimir Örn Árnason skrifar um viðbrögð við veiðigjaldinu -
Vinnustaðir á Húsavík bjóða upp á íslenskukennslu á vinnutíma
„Við byrjuðum fyrir um þremur vikum síðan og erum með sjö manns sem sitja námskeiðið,“ segir Ármann Örn Gunnlaugsson, framkvæmdastjóri Sjóbaðanna í samtali við Vikublaðið.
