Hafdís Sigurðardóttir frjálsíþróttakona úr UFA var nýlega valin íþróttamaður ársins á Akureyri fyrir árið 2013. Hafdís á frábært ár að baki þar sem hún sló hvert Íslandsmetið á fætur öðru en sjálf segist hún enn eiga eftir að toppa. Frjálsar íþróttir hafa átt hug hennar allan frá unga aldri en Hafdís var sex ára þegar hún byrjaði að æfa með HSÞ. Hún er alin upp í Ljósavatnsskarði í Þingeyjarsveit og segist vera mikil sveitastelpa. Vikudagur ræddi við Hafdís.
Ég er stoltur Þingeyingur og finnst voðlega gott að koma heim í sveitina. Ég reyni að fara austur eins mikið og ég get en það er misjafnt hversu mikinn tíma ég hef, segir Hafdís.
-Af hverju frjálsar íþróttir?
Það er mikil frjálsíþróttamenning fyrir austan og ég er komin af miklu frjálsíþróttafólki. Bæði mamma og amma voru á fullu í frjálsum og einnig föðurfjölskyldan. Þannig að þetta er í blóðinu. Ég æfði á malarvelli á Laugum í Reykjardal á sumrin ásamt báðum systrum mínum. Maður fylgdi einfaldlega straumnum og við systurnar vorum alltaf hvattar mikið áfram af foreldrum okkar. Mamma fylgdi okkur t.d. á flest mót. Félagsskapurinn í kringum íþróttina var mjög skemmtilegur, þetta var náinn hópur og fólk fylgist enn með sínu heimamönnum. Ef ég hittir einhvern úr sveitinni fæ ég reglulega að heyra að það sé fylgst vel með mér og margir segjast eiga pínulítið í mér, segir Hafdís og hlær. Mér þykir mjög vænt um þetta og eflaust sýnir þetta best hversu fólkið úr sveitinni er samhelt.
Þetta er aðeins brot úr ítarlegu viðtali við Hafdísi sem nálgast má í heild í prentútgáfu Vikudags.