Beyging mannanafna
Beyging nafnorða - og þá m.a. og ekki síst mannanafna - getur á stundum verið snúin, enda breytist beyging orða í tímans rás, eins og fleira í málinu. Upphaflega var t.a.m. eignarfall karlmannsnafnsins Magnús - Magnúss, ekki Magnúsar eins og nú er algengast. Eignarfall mannsnafnsins Haraldur var Haralds, eins og fram kemur í föðurnöfnum: Haraldsson eða Haraldsdóttir og nafninu Haralds saga Sigurðarsonar í Heimskringlu. Um langt skeið hefur hins vegar verið notað eignarfallið Haraldar. Muna elstu menn vafalaust eftir Haraldarbúð við Austurstræti í Reykjavík sem stofnuð var árið 1915 og starfaði óslitið til ársins 1960 og þótti ein glæsilegasta verslun höfuðborgarinnar. Haraldarbúð var deildarskipt, annars vegar herradeild og hins vegar dömudeild. Er hugsanlegt að heiti þessarar glæsilverslunar, sem þá þótti, hafi haft áhrif á beygingu mannsnafnsins Haraldur.
Því til stuðnings má nefna að nafnið Laugavegsapótek hefur ef til vill haft áhrif á beygingu orðsins vegur í merkingunni gata, stræti. Eignarfall eintölu af því orði er vegar. Nú heyrist æ oftar notað eignarfallið vegs, sbr. lokun Laugavegs. Er eignarfallsmyndin vegs raunar komin athugasemdalaust inn í nýjustu stafsetingarbók á íslensku (Stafsetningarorðabókin, Rit íslenskrar málnefndar 2006). Þess ber þó að geta að til eru annað orð sem hefur sömu nefnifallsmynd, þ.e. orðið vegur í merkingunni upphefð, sæmd, virðing, en eignarfall eintölu af því orði er vegs, sbr. vegsauki og orðasambandið komast til vegs og valda.
Kvenmannsnafnið Margrét barst úr persnesku í grísku og latínu snemma á öldum, þar sem það fékk myndina Margarita en nafnið er talið merkja perla. Kvenmannsnafnið Margrét beygðist áður: Margrét, Margrétu, Margrétu, Margrétar, eins og kvenmannsnöfnin Guðrún, Kristín og Guðný, svo dæmi séu tekin. Flestir beygja hins vegar nafnið Margrét nú: Margrét, Margréti, Margréti, Margrétar.
Kvenmansnafnið Fanny, sem einnig er ritað Fanný, er talið styttingarnafn á Fransiska. Nafnið er fremur sjaldgæft á Íslandi. Ein kona í Þingeyjarsýslu bar nafnið í manntalinu 1855 - væntanlega hin fyrsta á landinu. Árið 1933 báru 33 konur Fannyjarnafn og hinn 1. janúar 2012 báru 55 konur nafnið Fanný sem fyrsta nafn og 20 sem annað nafn. Sex konur báru þá Fanny sem fyrsta nafn og tvær sem annað nafn. Beyging þessa kvenmannsnafns bögglast fyrir mörgum. Móðir mín hét Fanny að fyrra nafni og margar konur eftir henni. Hefur venja verið að beygja nafnið þannig: Fanny, Fannyju, Fannyju, Fannyjar. Í bókinni Nöfn Íslendinga (1991) er aðeins nafnmyndin Fanný skráð og þar er beygingin sögð vera: Fanný, Fanný, Fanný Fannýjar. Það þykir Fannyjarsonum snautlegt.
Tryggvi Gíslason