Framburður
Framburður tungumála breytist í tímans rás, eins og eðlilegt er. Sagt er að ef Egill Skalla-Grímsson stæði allt í einu mitt á meðal okkar ljóslifandi og ræddi við okkur á máli sínu frá 10. öld, væri okkur erfitt að skilja hann, bæði vegna þess að umræðuefni og orðalag hans væri okkur andkannanlegt en ekki síst vegna þess að framburður hans væri okkur framandi. Ættum við þá í erfiðleikum með að skilja vísuna er hann kvað á sjöunda ári, að því er sagan segir, og allir kunna:
Þat mælti mín móðir,
at mér skyldi kaupa
fley ok fagrar árar
fara á brott með víkingum,
standa upp í stafni,
stýra dýrum knerri,
halda svá til hafnar,
höggva mann ok annan.
Eitt af því sem er orðið áberandi í íslenskum framburði er hljóðrof - þagnir milli orða. Flutningur forseta Íslands á ræðu sinni á nýársdag er gott dæmi um þetta hljóðrof. Gamall maður að austan sagði raunar að forsetinn hefði tínt úr út sér orðin. Eftir ávarp og kveðjur sagði forseti:
Oft er haft á orði að við Íslendingar séum eins og ein fjölskylda, sýnum samhug þegar áföll dynja yfir eða hamfarir ógna byggðarlögum. Á örlagastundum hefur samstaðan ráðið úrslitum og nú í vetur vorum við enn á ný minnt á sigrana sem hún skóp.
Þankastrikin í ræðutexta forsetans eiga að tákna þagnirnar - hljóðrofið - í flutningi hans.
Ræðuflutningur er mikil list, og eins og nefnt hefur verið hér áður, var kennsla í ræðuflutningi einn grundvallarþáttur í menntun fornaldar - í málskrúðsfræðinni sem svo nefndist. Þagnir í tali og í ræðuflutningi eru mikilsverðar og áhrifamiklar en slíkar þagnir í máli eiga ekkert skylt við hljóðrof.
Hljóðrof er áberandi í veðurfréttum ríkisjónvarpsins þar sem nokkrir veðurfræðingar hafa iðulega þögn - hljóðrof - milli forsetningar og fallorðs, eins og í orðasambandinu á morgun og segja þá: á 'morgun, með þungri áherslu á orðinu morgun.
Hljóðrof er málþróun sem við íhaldssamir málvöndunarmenn fáum ekkert við ráðið. Hins vegar er önnur breyting á máli, sem sporna þarf við: óskýr og þvoglulegur framburður, m.a. hjá þeim, sem hafa atvinnu sína af því að flytja mál opinberlega, s.s. þulir, fréttamenn og leikarar. Raunar hafa margar þjóðir áhyggjur af óskýru tali, s.s. Danir, Englendingar og Norðmenn. Þar hefur verið talað um að auka kennslu í stafsetningu og framburði til þess að efla skýrmæli.
Saga er sögu úr gamla Kennaraskólanum. Þar vildi skólastjórinn bæta framburð nemenda - verðandi kennara - og fékk hann Harald Björnsson leikara, sem þá var nýkominn frá leiklistanámi við Konungalega leiklistarskólann í Kaupmannahöfn, til að kenna nemendum framburð. Þegar Haraldur Björnsson kom í fyrsta tímann, sagði hann með sínum persónulega framburði: Góðan dag, gott fólk. Ég á að kenna ykkur framsögn. Þá sagði einn ungur nemandi að norðan: Herra kennari. Við eigum ekki að læra frönsku. Vandinn um óskýran framburð er því gamall - og getur birst víða og í mörgum myndum.
Tryggvi Gíslason