111. þáttur 19. desember 2012

Tryggvi Gíslason
Tryggvi Gíslason

Málrækt og málvernd

Orðið málrækt merkir að rækta mál sitt, m.a. með því tala og rita gott mál og rétt mál. Málvernd felur í sér að vernda málið, m.a. með því varðveita merkingu orða, halda óbreyttum beygingum og framburði, orðaröð og setningaskipan, áherslum og hrynjandi. Raunar fer þetta tvennt saman og eru málrækt og málvernd tvær hliðar á sama fyrirbæri. Málrækt á Íslandi stendur á gömlum merg sem segja má að hefjist með starfi „fyrsta málfræðingsins“ um miðja 12. öld og standi enn og hefur borðið þann árangur að fullyrða má að íslenska hafi aldrei staðið sterkar sem lifandi þjóðtunga en nú.

Þessi staðhæfing er reist á þeirri staðreynt að undanfarin 100 ár hefur verið ritað um fleiri þekkingarsvið á íslensku en nokkru sinni áður. Skáldsagnagerð, leikritun og ljóðagerð stendur með miklum blóma og vandaðar bækur um fjölbreytilegt efni hafa verið gefnar út á íslensku undanfarna áratugi. Fleiri njóta kennslu í íslensku en nokkru sinni og víðtækar rannsóknir eru gerðar á máli og málnotkun. Nýyrðasmíð er öflug og leggja þar margir hönd á plóg, bæði lærðir og leikir. Með málvernd og málrækt - einkum í skólum landsins - hefur því tekist að halda þessu fornlega beygingarmáli sem sterku félagslegu tjáningartæki á umrótartímum þegar íslenskt þjóðfélag hefur ferðast þúsund ár á einni öld, breyst úr einhæfu og einöngruðu bændasamfélagi í margskipt þjóðfélag á upplýsingaöld í stöðugum tengslum við umheiminn.

En málræktarstarfi á Íslandi verður að halda áfram og það þarf að efla og beina því inn á nýjar brautir því að breytt samskiptatækni krefst nýrra leiða og nýrra viðhorfa. Eiríkur Rögnvaldsson, prófessor í íslenskri málfræði við Háskóla Íslands, hefur bent á, að raunveruleg hætta sé á að íslenska verði ekki til eftir 100 ár vegna þess að engar aðgerðir af hálfu stjórnvalda hafa fylgt í kjölfar svartrar skýrslu um „stafræna stöðu íslenskunnar“, eins og það er orðið, en skýrslan kom út í fyrra.

Niðurstöður skýrslunnar benda til þess að fjöldi tungumála í Evrópu sé í hættu þar sem þau njóti lítils stafræns stuðnings. Hlaut íslenska næstverstu útkomu í rannsókninni sem lá að baki skýrslunni. Eiríkur benti á í viðtali á dögunum, að sífellt fleiri tækjum sé „stýrt með tungumálinu“, þ.e.a.s. með því að „tala við tækin“. Það sé hins vegar ekki hægt nema komið sé upp hugbúnaði til þess að gera slíkt kleift. „Það er ekkert óeðlilegt að íslenska standi þarna illa að vígi, vegna þess að það kostar jafnmikið að koma upp þessum hugbúnaði og gagnasöfnum fyrir mál, hvort sem 300 þúsund manns eða 300 milljónir tala málið og ef við gerum ekki átak eða að minnsta kosti reynum að ná í skottið á þróuninni er mikil hætta á að íslenska verði ekki til eftir 100 ár,“?er haft eftir Eiríki Rögnvaldssyni í viðtalinu. Að þessum þætti málræktar og málverndar þarf því að huga.

Tryggvi Gíslason

tryggvi.gislason@simnet.is

Nýjast