Svokölluð 3-4-5 leið myndi stytta skólagöngu barna á yngsta stigi um tæpar fjórar vikur á ári, á miðstigi um rúmar fjórar vikur og á elsta stigi um fimm vikur. Ekki verður hægt að bæta þessum nemendum skerðinguna þótt síðar verði horfið frá henni. Því mun tiltekinn hópur barna í íslensku samfélagi hljóta minni menntun en önnur börn. Slík skerðing á námi er skaði sem verður ekki auðveldlega bættur, segir í fréttatilkynningu frá Kennarasambandinu.
Íslendingar geta lært það af öðrum þjóðum sem lent hafa í efnahagslegum þrengingum að það boðar ekki gott að skerða nám barna og unglinga. Slíkt hefur alvarleg áhrif á börnin og allt samfélagið þegar fram líða stundir. Sterk efnahagsleg rök hníga að því að skerða alls ekki skólagöngu barna og ungmenna heldur auka við hana á krepputímum ef þess er nokkur kostur. Menntamálaráðherra er þetta ljóst og hefur staðið dyggilega vörð um menntun barna í grunnskólum þrátt fyrir tímabundnar þrengingar og að hart sé að henni sótt af sveitarfélögum.
Sveitarstjórnarmenn ætla greinilega ekki að standa vörð um grunnþjónustu og störf. Nú er ljóst að sveitarfélög, ólíkt fólkinu í landinu, telja grunnskóla ekki til grunnþjónustu sem beri að standa vörð um. Kennarasamband Íslands hafnar sem fyrr öllum leiðum sem skerða gæði skólastarfs og vega að námi barna okkar. Kennarasambandið hvetur menntamálaráðherra til hvika hvergi frá stefnu sinni í málefnum grunnskólans heldur verja hann í lengstu lög og skipa sér þannig fremst í röð þeirra sem standa vörð um nám barna á Íslandi.
Þegar rýnt er í tölur frá OECD (Education at a Glance 2010) má sjá helstu þætti sem skýra kostnað við grunnskóla á Íslandi umfram mörg samanburðarlönd.