Fuglasafn Sigurgeirs fær Kúluskít til sýningar

Eftir langa bið hefur Fuglasafn Sigurgeirs loksins fengið leyfi til að sýna Kúluskít í safninu.  Það var Unnur Jökulsdóttir, Útgáfu- og kynningarstjóri, Náttúrurannsóknarstöðvarinnar við Mývatn sem færði safninu Kúlusítinn. Það er mikill fengur fyrir safnið að geta sýnt þetta merkilega fyrirbæri og hefur hann vakið mikla athygli.  

Kúluskítur (Aegagropila linnaei) lifir einungis á örfáum stöðum í heiminum og aðallega í tveimur stöðuvötnum, í Mývatni og í Akanvatni í Japan. Einnig finnst hann í Eistlandi en þar er stofnstærðin mikið minni. Kúluskíturinn leikur þýðingarmikið hlutverk í lífríki þeirra stöðuvatna sem hann finnst í, meðal annars sem skjól fyrir litlar dýrategundir og kísilþörunga.

Kúluskítur er grænleitur og loðinn þörungur og getur orðið allt að 15 cm í þvermál. Hann er í raun vefur hárfínna þráða sem vaxa út frá miðju og mynda þannig kúlulaga flóka. Hver kúla er sjálfstæð planta sem liggur laus frá botni vatnsins. Samt hópast kúluskíturinn saman og liggur á botninum í breiðum; jafnvel hver ofan á öðrum í nokkrum lögum og veltur þannig spölkorn eftir botni vatnsins með straumum.

Nafnið kúluskítur er komið frá bændum við Mývatn sem almennt kalla allan þann gróður sem festist í netum þeirra „skít". Í Japan er kúluskítur í sérstöku uppáhaldi meðal þjóðarinnar og þar er árlega haldin sérstök hátíð við Akanvatn með skrúðgöngu og dansi honum til heiðurs.

Nýjast