Í Ránargötunni var einlægt safnast saman við Bæjarhúsið númer sex
Ingólfur Sverrisson skrifar
Í þá daga þegar tölvuleikir voru óþekktir, sjónvarp utan sjónmáls hér á landi og snjallsímar biðu þolinmóðir langt úti í framtíðinni urðum við krakkarnir á Eyrinni að beita hugmyndaflugi og samstöðu til að stytta okkur stundir með leik, ærslum og öðru því sem gerði lífið skemmtilegt.
Yfir
Í Ránargötunni var einlægt safnast saman við Bæjarhúsið númer sex enda var þar nægt pláss og hægt að hlaupa í kringum húsið því engar voru girðingar til trafala. Í fyrstu var hópnum skipt í tvennt, annar þeirra fór austur fyrir húsið en hinn áfram vestan við. Litlum bolta var svo kastað yfir þak þessa tveggja hæða rishúss og þar með hófst hinn vinsæli leikur „Yfir.” Síðan reyndu þeir sem voru hinum megin að grípa boltann þegar hann kom svífandi yfir þakið. Ef það mistókst og boltinn datt á jörðina átti að kasta honum sömu leið til baka yfir þakið. Tækist einhverjum hins vegar að grípa boltann átti sá hinn sami að hlaupa yfir til hinna og kasta boltanum í sem flesta en þau reyndu á móti að forða sér með því að hlaupu á undan kringum húsið til að verða ekki fyrir boltanum og þurfa að fara í hitt liðið. Úr þessu gat orðið mikill hamagangur og þá var tíminn fljótur að líða.
Inn á milli tóku stelpurnar sig oft til og köstuðu boltum upp á veggina á nr. 6. Margar gátu haldið allt að fimm boltum á lofti í góða stund eins og ekkert væri. Þetta þótti okkur strákunum yfirgengileg snilld og horfðum hugfangnir á leiksystur okkar og spurðum okkur hvernig þær færu að þessu enda göldrum líkt. Ef þær buðu okkur að reyna líka eyddum við slíku tali og forðuðum okkur hið snarasta.
Fallin spýta
Þegar farið var í leikinn „fallin spýta” var einn úr hópnum valinn til að standa hjá trépriki sem stillt var upp við vegg og byrjaði á því að „grúfa” sem fólst í að halda fyrir augun og telja upp að tuttugu á meðan hinir krakkarnir földu sig. Þá hóf sá eða sú sem grúfði að leita hinna. Þegar fyrsti var fundinn hlupu bæði að spýtunni góðu og ef sá sem leitaði varð á undan sagði hann „fallin spýta” og nefndi nafn þess sem fundinn var. Þar með varð sá úr leik og beið. Þannig gekk leikurinn áfram þar til allir voru fundnir. Ef einhver þeirra sem fannst varð fljótari að fella spýtuna frelsaði hann alla hina og leikurinn byrjaði upp á nýtt og svo áfram þar til kallað var úr húsum að fara að koma okkur heim í háttinn enda orðið kvöldsett.
Fleiri leiki væri hægt að nefna eins og stórfiskaleik, að hlaupa í skarðið og svo ýmiskonar parísarleiki sem fóru fram á þeim fáu sléttu flötum sem fundust í þá daga. Við upprifjun vaknar spurningin hvort leikir okkar um miðja síðustu öld þoli samanburð við þá sem nú tíðkast. Sjálfur vildi ykkar einlægur ekki fyrir nokkurn mun skipta á leikjunum sem við undum okkur vel við á Eyrinni til forna og því sem nú tíðkast.
Ingólfur Sverrisson
Nýjast
-
Himinhátt innanlandsflug
Í samtölum mínum við fólk af landsbyggðinni um samgöngur og flug heyrist sífellt háværari umræða um hækkandi verð á flugferðum innanlands. Íbúum landsbyggðarinnar er orðið tíðrætt um að ekki fyrir svo löngu hafi það frekar borgað sig að keyra milli Akureyrar og Reykjavíkur ef þrír voru í bílnum. Í dag þurfi ekki einu sinni að hugsa sig um hvort eigi að keyra eða fljúga, jafnvel þó að Loftbrúin sé notuð og einungis einn sé á ferð. Fólk grínast með að það sé ódýrara að millilenda í London á leið sinni til Reykjavíkur, en það er sorgleg staðreynd að það er ekkert grín. -
Sumardagurinn fyrsti í Sigurhæðum klukkan 13
Ferskustu listamennirnir í Pastel ritröð kynna verk sín:Nr. 37: Þorbjörg Þóroddsdóttir: Vögguvísuatómapar.Nr. 36: Egill Logi Jónasson: Hohner mér vel.Egill Logi aka Drengurinn fengurinn er tónlistar- og myndlistarmaður. Hann starfar á Akureyri og er hluti af listhópnum Kaktus.Þorbjörg Þóroddsdóttir er 19 ára ungskáld frá Akureyri. Hún varð stúdent frá MA í fyrra, stundaði nám við lýðháskóla á Jótlandi í haust og vinnur nú á leikskóla. Hún hefur unnið til þrennra verðlauna í ritlistarsamkeppni Ungskálda. -
Dr. Áslaug Ásgeirsdóttir skipuð rektor Háskólans á Akureyri
Dr. Áslaug Ásgeirsdóttir hefur verið skipuð sem rektor Háskólans á Akureyri frá og með 1. júlí næstkomandi. Skipan Áslaugar er samkvæmt ákvörðun Háskólaráðs frá 2. apríl síðastliðnum um að tilnefna hana sem næsta rektor skólans. Háskóla-, iðnaðar- og nýsköpunarráðherra samþykkti tillöguna og tekur Áslaug við rektorsstöðunni 1. júlí næstkomandi. Alls bárust fimm umsóknir um embættið en skipað er til fimm ára. -
Syngjandi sumarsveifla í Laugarborg
Að kvöldi síðasta vetrardags býður Kirkjukór Grundarsóknar í Eyjafjarðasveit til tónlistarveislu í Laugarborg þar sem sannarlega verður syngjandi sumarsveifla í aðalhlutverki. -
Ef ég væri sími.
Líklega er áhugi fólks á tækjum og tækni mismikill. Flestir eru þó duglegir í að passa uppá símana sína, tileinka sér tækninýjungar og uppfæra þá. Þetta litla tæki sem fylgir okkur mörgum í daglegu lífi. Síminn er gjarnan skammt undan, uppi á borði, í töskunni eða vasanum. Góður sími getur veitt okkur sítengingu við alheiminn, vini og vandamenn, afþreyingu, vinnuna og bara allt mögulegt. -
Mörg þúsund manns árlega á faraldsfæti suður til lækninga
Þjónusta Sjúkrahússins á Akureyri hefur dregist saman undanfarin misseri. Því fer fjarri að SAK nái að uppfylla það hlutverk sem skilgreint er í lögum um heilbrigðisþjónustu, þar sem m.a. segir að sjúkrahúsið eigi að veita þjónustu í nær öllum sérgreinum lækninga og vera varasjúkrahús Landspítala -
Lögreglan á Norðurlandi eystra rannsakar andlát
Eftirfarandi tilkynningu sendi lögreglan á Norðurlandi eysta frá sér nú rétt í þessu. Klukkan 04:30 aðfaranótt mánudags var lögreglan á Norðurlandi eystra kölluð að fjölbýlishúsi á Akureyri. Fyrstu lögreglumönnum sem komu á vettvang var vísað á meðvitundarlausa konu í íbúðinni og hófust endurlífgunartilraunir þegar í stað. Læknir og sjúkraflutningamenn komu einnig á vettvang en tilraunir til endurlífgunar báru ekki árangur og var konan úrskurðuð látin á vettvangi. -
Svona er síminn hannaður til að stela athygli okkar
Af hverju er svona erfitt að leggja frá sér símann? Er efnið sem þar er að finna alltaf svo mikilvægt og áríðandi að það gengur fyrir þau samskipti sem við erum að eiga við fólkið í kringum okkur? Förum við í símann þegar að við erum undir stýri? (Já það telst líka með að gera það á rauðu ljósi). Lengjum við klósettferðirnar okkar til að vera lengur í símanum? Leggjum við símann alltaf á borðið á fundum, í kaffitímanum eða við matarboðið og leyfum þannig tilkynningunum á skjánum að stela athygli okkar? Setjum við börnin okkar fyrir framan skjá til þess að kaupa okkur sjálfum skjátíma? Leitum við í símann alltaf þegar að okkur leiðist? Erum við hrædd við að vera vandræðaleg á almannafæri og förum í símann til að þykjast vera að sinna einhverju mikilvægu frekar en að líta upp og leyfa huganum að reika? Dettum við út í samtölum við annað fólk því við ætluðum að fletta einhverju eldsnöggt upp en rákumst svo á eitthvað annað sem greip athygli okkar? Getum við átt gæðastundir með fjölskyldunni án þess að láta símann trufla okkur? -
Lokaorðið - Forgangslistinn
Eftir því sem ég eldist verð ég sífellt þakklátari fyrir að fá að ganga lífsins veg með fólkinu mínu. Við erum fámenn þjóð og höfum í gegnum tíðina staðið þétt saman. Við höfum lyft grettistaki í forvörnum vegna slysa á sjó og landi.
Athugasemdir