Við erum öll á sama báti

Ingvi Rafn Ingvason
Ingvi Rafn Ingvason

Ingvi Rafn Ingvason skrifar:

Velferðarráðueytið á Íslandi gaf út nýlega að lágmarkslaun þyrftu að vera 399.000 á mánuði fyrir skatta fyrir eina manneskju. Síðan eykst þessi upphæð fljótt þegar við þurfum að framfleyta barni eða börnum. Það þarf að borga dýr föt sem bera 24,5% virðisaukaskatt, mat sem fer sifellt hækkandi en þess að má geta að matvara og aðrar nauðsynjar hafa hækkað um 50% síðan 2006 á meðan samskonar vörur hækka um 11% í Danmörku, Noregi, Svíþjóð, Finnlandi. Hvað veldur þessu? Er það vegna þess að kaupmenn og innflytjendur séu svo gráðugir að þessi fákeppni eigi að vera lögmál á Íslandi? Kannski er það sambland af smá græðgi og eitthvað skrítinni peningastefnu og stjórn á Íslandi. Það væri ráð að lækka virðisaukaskatt almennt sem myndi koma kaupmönnum og almenningi vel.


Já það er fátækt á Íslandi


Vinnandi fólk,  hvort sem það eru kennarar, tónlistarmenn, öyrkjar, atvinnulausir, eldra fólk, verkafólk, skólaliðar, ræstitæknar, hjúkrunarfólk, afgreiðslufólk í verslun og aðrar stéttir eru í þessum sporum að hafa milli handanna 140.000-200.000 í vasann þegar er búið að draga skatt af þessum launum. Hækkum skattleysismörk upp í 300.000 og fáum smá andrými. Setjum 20% skatt á tekjur 300.000-700.000 og 30% skatt eftir það.

 Við erum öll á sama báti. Það er bara ein krafa sem allt fólk hefur: að lifa, að lifa mannsæmandi lífi í landi sem er gjöfult, fallegt en um leið harðbýlt.

Ingvi Rafn Ingvason tekur þátt í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Norðausturkjördæmi og sækist eftir 2-4 sæti.

 

Nýjast