30. maí, 2025 - 10:01
Fb. síða Akureyrarbæjar
Eydís Sigurgeirsdóttir Slökkviliði Akureyrar Mynd Axel Darri
Eydís Sigurgeirsdóttir sem hefur unnið hjá Slökkviliði Akureyrar í sjö ár, er i viðtali á Fb síðu Akureyrarbæjar í dag undir liðnum Akureyringur Vikunnar. Eydís kláraði bráðatækninám, ásamt samstarfskonu sinni Bryndísi Elvu Bjarnadóttur, frá NMETC í Massachusetts í febrúar.
Eydís kynntist sjúkraflutningum þegar hún var í afleysingum hjá Lögreglunni í tæpt ár. „Ég fór í Sjúkraflutningaskólann til að læra hvernig best væri að bregðast við veikum og slösuðum. Mér kom á óvart hvað námið var skemmtilegt. Eftir það langaði mér ekki aftur í lögguna og vildi snúa mér alfarið að slökkviliðinu.“
Hún segir mikilvægt að slökkviliðs- og sjúkraflutningamenn geti unnið vel undir miklu álagi. „Sumir eru pollrólegir að eðlisfari, en aðrir geta þjálfað þetta upp með þekkingu og reynslu. Sjálfri tekst mér að einbeita mér að verkefninu fram undan og fæ einhverskonar rörsýn á það sem ég er að gera. Svo vinnur maður úr hlutunum seinna. Þetta er lítið samfélag og ég hef komið að fólki sem ég þekki eða kannast við, en ekki úr mínum nánasta hring og ég veit að mér myndi þykja það mjög erfitt.“
Vinnan hjá slökkviliðinu er krefjandi og þá skiptir máli að eiga gott bakland, bæði heima og í vinnunni. „Fyrst og fremst er það félagastuðningurinn – við erum dugleg að tala saman og fylgjast með hvoru öðru. Eftir stór og erfið útköll er líka oft kallað á utanaðkomandi fagaðila sem stýrir rýninni. Ég bý svo vel að maki minn er einnig í slökkviliðinu og við veitum hvort öðru stuðning. Það er ekki hægt að ræða þessi mál við hvern sem er, því þótt maður sleppi öllum persónuupplýsingum þá er skilningurinn ekki til staðar nema hjá þeim sem þekkja starfið.“
Hún segir slökkviliðið frábæran vinnustað. „Ég held að okkur líði flestum mjög vel í dag. Ég veit að eldri kynslóðin í hópnum upplifði stundum erfiðari tíma og við pössum að slíkt gerist ekki aftur. Ef eitthvað kemur upp er strax tekið á því. Við erum samheldin fjölskylda og ég gæti alveg trúað að við tengjumst öðuvísi, vegna þess hvernig vinnan er.
En er þetta starf fyrir alla? „Nei ég myndi ekki segja það, rétt eins og það er ekki fyrir alla að vinna á leikskóla eða í skrifstofuvinnu. Samskipti, samvinna og fagmennska eru mikilvæg. Enginn dagur er eins og við vitum aldrei hvaða verkefni eru fram undan og þurfum að vera viðbúin að takast á við mismunandi áskoranir öllum stundum og fara út fyrir þægindarammann. Maður þarf líka að gera sér grein fyrir að það eru allir jafnir, sama hvort sem þeir hafa unnið í tvo daga eða tíu ár. Nú förum við að fá inn sumarafleysingarfólk og þá er mikilvægt að muna að þau eru jafn stór hluti af teyminu og við hin. Við byrjuðum öll á sama stað – græn á bak við eyrun og vissum ekki neitt.“
En hvað ætlar hún að gera í sumar? „Ég á aðeins tvær vaktir eftir og er þá komin í frí. Ég og maðurinn minn ætlum á ráðstefnu í Svíþjóð og svo í kjölfarið beint á námskeið í Bretlandi. Endurmenntun er svo mikilvæg í þessu starfi. Þannig byrjar fríið en svo taka við útilegur og bras í garðinum og í kringum húsið okkar.“