SEIGLAN MIKILVÆGA

Heiðrún E. Jónsdóttir átti lokaorðið í blaðinu s.l. fimmtudag.
Heiðrún E. Jónsdóttir átti lokaorðið í blaðinu s.l. fimmtudag.
Eitt af því sem hefur reynst okkur Íslendingum vel í gegnum aldirnar, og í raun haldið lífi í landanum þegar verst áraði, er seiglan. Seigla í daglegu lífi er því eitt af því mikilvægasta sem við getum kennt börnum okkar.
 
Börn okkar verði góðar manneskjur
 
Við foreldrar viljum öll að börn okkar verði heilbrigðir, hamingjusamir einstaklingar en ekki síður góðar manneskjur. Mesta hamingja foreldra er þegar við áttum okkur á því að börn okkar eru góðar manneskjur. Þau sýni samferðafólki samkennd og velvilja, án þess þó að vera geðluðrur og láti vaða yfir sig.
 
Meðvirkni
 
Meðvirkni hjálpar lítið og er skaðandi í það minnsta til lengri tíma lítið. Brýna þarf fyrir börnum að vera staðföst, án þess að vera óbilgjörn. Geta útskýrt afstöðu sína en taka þó rökum, ef annað sannara reynast. Það er þroskamerki að geta skipt um skoðun. Hreinskiptni og heiðarleiki, eru eiginleikar sem margir, en ekki allir, kunna að meta. Það er mikilvægt að samferðarmenn geti treyst á að fá hreinskilin svör. Hreinskilni er hins vegar ekki alltaf tekið opnum örmum, þótt viðkomandi meini vel. Það þekki ég full vel, en aldrei læri ég þó.
 
Börn verða montin ef þeim hælt
 
Ég man vel eftir þessu viðhorfi úr æsku. Það borgar sig ekki að hæla börnum um of, hver þolir montin börn? Auðvitað er þetta alrangt, það á að hvetja börn þegar vel er gert. En eins og í sumu þá fer pendúllinn stundum fulllangt. Í dag þá hælum við börnum okkar fyrir allt og ekkert, stundum fyrir eitthvað sem ætti að vera sjálfsagt. Mörg þeirra alast upp í þeirri trú að vera algjörir snillingar í einu og öllu. Þetta er auðvitað vel meint og gert til að byggja upp sjálfstraust barna. En illa getur farið ef þau telja sig mestu snillinga aldarinnar, án mikillar fyrirhafnar, en svo gengur ekkert þeim í hag. Það er erfitt að laga brotna sjálfsmynd.
 
Enginn getur lofað okkur að lífið yrði auðvelt
 
Seiglan er merki innri styrkleika og þrautseigju sem finnst hjá einstaklingum sem láta erfiðleika í lífinu ekki buga sig. Það eru ekki áföllin sem skilgreina okkur, heldur hvernig við tökumst á við mótlæti og áföll. Það er eðlilegt að þurfa einhvern tíma til að sleikja sárin og safna kjarki og krafti til að standa upp, reynslunni ríkari.
 
Það sem drepur okkur ekki, styrkir okkur.
 
Lífið heldur áfram og það er ætíð nýr dagur og ný tækifæri. Velgengni er langhlaup, það er ekki hægt að stytta sér leið. Þegar áföll og vandamál birtast þá bognum við en svo lengi sem við brotnum ekki, þá verðum við betri manneskjur af því að eiga við mótlæti, jafnvel þótt það taki á.
 
Ekki vera þroskaþjófur
 
Seigla er að einhverju marki persónueiginleiki, en við getum þróað seiglu með góðum ráðum í uppvexti og leyft börnum að læra af reynslunni, gefa þeim tíma og tækifæri til að þroskast. Það er mikilvægt að grípa ekki fram fyrir þeim þegar erfiðleikar steðja að. Betra að standa hjá tilbúin að stíga inn ef þarf, en leyfa þeim að reyna fyrst. Ef við leysum öll vandamál fyrir þau er ákveðin hætta á að þau komi sér sífellt í vanda, þurfi ekki að standa frammi fyrir gjörðum sinum, missa af tækifæri til að þroskast og verða sannarlega ekki vel búin undir áskoranir lífsins.
Ef við tökum af þeim möguleika að eiga við minni erfiðleika á yngri árum, þá gerum við þeim mun erfiðara að kljást við stærri vandamál þegar þau verða eldri.
 
 

Nýjast