Öllu fórnað fyrir fótboltann

Arna Sif Ásgrímsdóttir. Mynd/Þröstur Ernir.
Arna Sif Ásgrímsdóttir. Mynd/Þröstur Ernir.

Hún byrjaði að æfa fótbolta fjögurra ára og stefnir langt í íþróttinni. Hún er yngst fimm systkina, borin og barnfædd á Akureyri og vill hvergi annarsstaðar búa. Blaðamaður Vikudags settist niður með Örnu Sif Ásgrímsdóttur, íþróttamanni Akureyrar fyrir árið 2012 og knattspyrnukonu með Þór/KA.

„Við systkynin fórum öll að æfa fótbolta mjög ung. Mér fannst þetta ekkert sérstaklega gaman fyrst en frá því að áhuginn kviknaði hefur öllu verið fórnað fyrir fótboltann. Mamma og pabbi ólu mig þannig upp að skólinn og fótboltinn voru númer eitt en annað þurfti bara að bíða. Ég sleppti aldrei æfingum og ég hef alltaf fengið góðan stuðning og hvatningu frá fjölskyldunni. Pabbi var sjómaður en reyndi samt að koma eins oft og hann gat til þess að styðja við bakið á mér. Mamma fór á alla leiki og öll mót og gerir ennþá,“ segir Arna.

Missti föður sinn 10 ára

Lífið hefur ekki alltaf verið dans á rósum hjá Örnu. Þegar hún var tíu ára gömul missti hún föður sinn sem varð bráðkvaddur. „Það var mjög sárt og mikið áfall, en ég man sjálf í rauninni lítið eftir þessu. Við fjölskyldan erum mjög samstillt og komumst í gegnum þetta saman. Mamma er ótrúlega sterk kona og við erum búinn að vinna vel úr þessu. Ég tel okkur vera á góðum stað í lífinu í dag.“

Arna býr ein ásamt móður sinni, Snjólaugu Helgudóttir, og segir hún að þær mæðgur séu mjög nánar. „Eftir að ég missti pabba minn er mamma manneskjan í mínu lífi númer eitt, tvö og þrjú. Stuttu eftir fráfall föður míns fór ég stundum út að leita að mömmu ef ég vissi ekki um hana. Ég er mjög háð henni og sennilega verður það erfiðast að yfirgefa hana ef ég fer eitthvað erlendis. Hún er ómissandi manneskja í mínu lífi og við erum ótrúlega góðar vinkonur.“

throstur@vikudagur.is

Nánar er rætt við Örnu Sif í nýjustu prentútgáfu Vikudags.

Nýjast