Mjólkað á morgnana og skautað á kvöldin

Mæðgurnar Hulda og Anna Sonja. Mynd/Ásgrímur Ágústsson.
Mæðgurnar Hulda og Anna Sonja. Mynd/Ásgrímur Ágústsson.

„Við ætlum okkur að gera enn betur í ár og höfum miklar væntingar til liðsins,“ segir Anna Sonja Ágústsdóttir fyrirliði íslenska kvennalandsliðsins í íshokkí, en liðið tekur þátt í heimsmeistaramóti kvenna, sem fram fer Puigcerda á Spáni dagana 30. mars-8. apríl næstkomandi. Móðir hennar, Hulda Sigurðardóttir er einnig liðtækur íshokkíspilari og er aðstoðarþjálfari íslenska landsliðsins. Mæðgurnar búa í Kálfagerði í Eyjafjarðarsveit, þar sem fjölskyldan rekur myndarlegt kúa- og hrossaræktarbú.

Eitt aðaláhugamál þeirra, sem og annarra í fjölskyldunni, er íshokkí. Áhugi fyrir skautaiðkun hefur lengi fylgt fjölskyldunni, en Hulda og Ágúst Ásgrímsson eiginmaður hennar eru bæði uppalinn í Innbænum á Akureyri þar sem flestir krakkar reimuðu á sig skautana um leið og vatn lagði. Líkt og í mörgum öðrum íþróttum var íshokkí í fyrstu strákaíþrótt, en Hulda lét það ekki á sig fá, heldur tók fullan þátt og gaf strákunum ekkert eftir. Þegar Anna Sonja kom til sögunnar fékk hún einnig inngöngu í strákahópinn líkt og móðir hennar. Hulda og Ágúst keyptu jörðina Kálfagerði sumarið 1999 og var skautaiðkun þá lögð á hilluna í bili.

„Það má segja að það hafi orðið okkur til happs að veturinn eftir að við fluttum í sveitina tóku nokkrar menntaskólastúlkursig til og stofnuðu  kvennalið í íshokkí. Þeim tókst svo um síðir, eða veturinn þar á eftir, að sannfæra bóndakonuna um að taka skautana aftur fram. Ég spilaði með þeim veturinn 2000 til 2001 og það var í fyrsta skipti sem ég lék íshokkí í kvennaliði,“ segir Hulda sem var fyrirliði liðsins. Stúlkurnar lönduðu Íslandsmeistaratitli um vorið, hrifsuðu hann af kvennaliði Bjarnarins.

Nánar er rætt við þær mæðgur í prentútgáfu Vikudags.

Nýjast