Hvað gerist eftir kosningar? Hvernig mun flokkunum ganga að efna öll loforðin? Þetta eru spurningar, sem ég heyri æ oftar á lokaspretti kosningabaráttunnar. Á sama tíma spyrja allir um það sem heitast brennur á þeim, og vilja að sjálfsögðu fá jákvæð svör.
Ég held og óttast, að hér kunni að vera í uppsiglingu tilraunatímabil þar sem þeir til valda komast verða að fara út fyrir getu þjóðarbúsins og efnahagslífsins til að efna loforðin. Við þekkjum þegar afleiðingar af tímabilum þar sem boginn var spenntur allt of hátt og stóreignir í eigu þjóðarinnar afhentar einkavinum. Þeim eftirlátið að fara með þær og hirða gróðann, án eftirlits á fjármálamarkaðnum og án þess að réttláttur arður kæmi fyrir þegar um auðlindir var að ræða. Teljum við þá flokka sem fyrir þeim aðgerðum stóðu best fallna til að takast nú á afleiðingarnar? Er rétt væri að fela brennuvörgunum slökkvistörfin?
Lýðræðisvaktin er ákveðin í að byggja þurfi á stefnu réttlætis og jafnréttis. Þess vegna viljum við breyta um stefnu á mörgum sviðum.
Við viljum styrkja sjálfstæði og völd byggðanna og byggja upp fjölbreytt atvinnulíf. Það verður að byggja á góðri menntun, þess vegna eru góðar menntastofnanir undirstaða en ekki aukaatriði. Fólk alls staðar á landinu verður að að geta treyst á góða heildbrigðisþjónustu. Þess vegna vill Lýðræðisvaktin leggja megináherslu á styrkingu grunnþjónustunnar og að nýta þá aðstöðu, sem til er víða um land, til að veita þar betri og meiri þjónustu. Þetta viljum við setja í forgang og fresta í staðinn rándýrri uppbyggingu nýs Landsspítala þótt úr aðstöðunni þar þurfi að sjálfsögðu að bæta.
Lýðræðisvaktin telur, að til að hér ríki réttlæti verði undistaðan að vera sterk, bæði í grundvallarreglum og efnahagslífi. Þess vegna þarf þjóðin að fá nýja stjórnarskrá, þar sem grundvallarréttindi og skyldur eru skilgreindar, þar sem skýrar reglur eru um stjórnarfar og verkaskiptingu, þar sem lýðræðisumbætur verði tryggðar og þar sem skýrt er tekið fram að auðlindir séu í þjóðareign, nýtingarrétti úthlutað á jafnréttisgrundvelli gegn gjaldi.
Í efnahagsmálum er því miður mikil óvissa, staða þjóðarbúsins virðist á reiki. Við teljum nauðsynlegt að bæta stöðu þeirra sem illa standa vegna mikilla skuld, en viljum vita stöðuna og möguleikana. Við viljum því fá óháða úttekt erlendra sérfræðingua á raunverulegri stöðu bankanna og einnig á stöðu ríkisstjóðs, sveitarfélaga, heimila og fyrirtæka. Enginn veit hvert hann á að fara nema hann viti hvar hann er.
Sigríður Stefánsdóttir.
Höfundur skipar 1. sæti á lista Lýðræðisvaktarinnar í norðaustur kjördæmi.