Bakþankar bæjarfulltrúa Í guðanna bænum

Þau eru víða hættulegu blind-gatnamótin. Ein eru til dæmis við Skógarlund þar sem göngugatan kemur f…
Þau eru víða hættulegu blind-gatnamótin. Ein eru til dæmis við Skógarlund þar sem göngugatan kemur fram neðan við hringtorgið. Þar hafa starfsmenn bæjarins sett upp þessa vinalegu hraðatöf sem ég þakka þeim þúsundfalt fyrir. Mynd Jón Hjaltason

Ég er enn í sjokki. Taugaáfalli. Og tilefnið, Jú, í gær varð ég barni að bana – næstum því. Veit ekki enn hvaða kraftaverk kom í veg fyrir þá miklu óhamingju. Öskur eða eitthvað sem undirmeðvitundin skynjaði - þótt augað sæi ekki. Tildrögin. Ég var að koma niður Krákustíg hjá Amtsbókasafninu þegar eitthvað skaust á örskotshraða fyrir steyptan garðvegginn, niður gangstéttina með fram Oddeyrargötu.

Ég snarhemlaði, minn betri helmingur hentist fram í framrúðuna, eða eins og beltið leyfði. Við hornið á garðveggnum stóð stúlka á rafskutlu - held ég. Ef til vill var það hún sem hrópaði, kannski stúlkan er fór á undan sem ég aldrei sá, svo hratt fór hún. Kannski sá ég hana - ég veit það ekki. Á barmi taugaáfalls, alls endis ófær um alla hugsun.

Jón Hjaltason bæjarfulltrúi

Mig hryllir við að segja ykkur að þetta er í annað sinn sem svona litlu munar að ég verði mannsbani. Í fyrra sinnið var ég að koma niður Gránufélagsgötu og ætlaði að beygja norður Glerárgötu. Ég var á grænu ljósi en þá kom á fleygiferð fyrir hornið á Sjallanum og þvert yfir götuna ungur maður á rafskutlu. Á móti rauðu ljósi.

Nú bið ég ykkur, rafskutlufólk, í guðanna bænum, gætið ykkar í umferðinni, stillið hraðanum í hóf og – hlífið mér við þriðja hjartaáfallinu eða einhverju enn verra.

Nýjast