Páskar og kristin tökuorð í íslensku
Þegar áhrif kristni tóku að breiðast út í Evrópu eftir að kristin trú varð ríkistrú í Rómverska keisaradæminu árið 381, fylgdu í kjölfarið margvíslegar breytingar á viðhorfi, menningu og máli Evrópuþjóða, ekki síst eftir að klaustur tóku að rísa um álfuna og skólar voru stofnaðir á vegum kaþólsku kirkjunnar víða um lönd, bæði klausturskólar og dómskólar eða katedralskólar, þ.e.a.s. skólar við dómkirkjur, og síðan háskólar sem kaþólska kirkjan stóð að.
Næstelsti dómskóli á Norðurlöndum er hinn forni Hólaskóli sem Jón biskup Ögmundarson stofnaði árið 1106. Elsti dómskóli Norðurlanda er aftur á móti dómskólinn í Lundi, sem stofnaður var árið 1085 af Knúti II Danakonungi hinum helga, en Lundur var þá á dönsku landi. Knútur var sonur Sveins Úlfssonar sem Jón Ögmundarson heimsótti barn að aldri með foreldrum sínum í ferð þeirra til Danmerkur og frá er sagt í sögu Jóns helga.
Þegar Jón Ögmundarson tók við embætti biskups lét hann afnema dagaheitin sem nefnd voru eftir hinum heiðnu guðum: Týsdagur, Óðinsdagur, Þórsdagur og Frjádagur. Fyrirskipaði biskup að notuð skyldu latnesk heiti: þriðjudagur (þriðji dagur viku), miðvikudagur (dagur í miðri viku), fimmtudagur (fimmti dagur viku) og föstudagur (dagur föstu). Gömlu heitin: sunnudagur (dagur sólar) og mánudagur (dagur mána) fengu hins vegar að halda sér. Í dönsku, norsku og sænsku héldust gömlu heitin: søndag/söndag, mandag/måndag, tirsdag/tisdag, onsdag, torsdag, fredag, lördag/lørdag eins og í flestum öðrum germönskum málum.
Sennilega hafa aldrei fleiri tökuorð borist í íslensku en eftir að kristin áhrif fóru að hafa veruleg áhrif á Íslandi á ofanverðri 10. og á 11. öld. Íslendingar tóku þá að færa í letur þýðingar helgar og heilagra manna sögur af ýmsu tagi. Sem dæmi um þessi tökuorð má nefna altari, bjalla, djöfull, guðspjall, guðsifjar, hringja, kirkja, kór, krans, obláta, paradís, prímsigna, sál, sálmur, synd og vers, en flest þessi orð eru komin úr fornháþýsku, fornsaxnesku eða fornensku, þótt mörg eigi rætur að rekja til latínu og grísku.
Orðið páskar er eitt kristninna tökuorða sem barst að sunnan og norður eftir álfu. Orðið kemur fyrir í gotnesku, elsta germanska tungumáli sem varðveist hefur í biblíuþýðingu Wulfila biskups Aust-Gota frá því á 4. öld, og síðan í fornfrísnesku, fornsaxnesku, fornensku, fornþýsku. Í grísku er orðið ritað ????? (páskha). Orðið er talið runnið frá arameíska orðinu pasexa eða hebresku, pesach. Orðið páskar kemur fyrir í Íslensku hómilíubókinni, sem rituð er um aldamótin 1200, og síðan allar götur. Páskar eru mesta hátíð kristinnar kirkju og taldir elsta hátíð kristninnar, enda nefndu kirkjufeðurnir páska á latínu Festum festorum, þ.e. hátíð hátíðanna.
Gleðilega páskahátíð, góðir lesendur.