68. þáttur 14. febrúar 2013 - Öskudagur -

Í þessum þætti er fjallað um íslenskt mál, málfræði, örnefni og mannanöfn, auk þess sem svarað er spurningum lesenda. tryggvi.gislason@simnet.is

 Öskudagur

Í gær var öskudagur – „þjóðhátíðardagur Akureyringa”, eins og gárungarnir segja, enda hafa börn á Akureyri haldið daginn hátíðlegan samfleytt á aðra öld að danskri fyrirmynd. Siðurinn lagðist niður annars staðar á landinu, en hefur nú verið endurvakinn víða. Með öskudegi hefst langafasta eða sjö vikna fasta í kaþólskum sið. Öskudagur er ávallt á miðvikudegi sjö vikum fyrir páska og heitir á dönsku og norsku askeonsdag, á ensku Ash Wednesday og á þýsku Aschermittwoch.

Nafn dagsins er dregið af því að í kaþólskum löndum hefur dauðleika mannsins og hverfulleika lífsins verið minnst með því að gera kross úr ösku á enni kirkjugesta í upphafi lönguföstu sem er tími iðrunar og yfirbóta. Askan var upphaflega gerð úr pálmablöðum pálmasunnudags ársins á undan og blönduð vígðri olíu eða vígðu vatni og þegar krossin var gerður á enni hinna trúuðu, voru höfð yfir orð Fyrstu Mósebókar: „Í sveita andlitis þíns skalt þú neyta brauðs þíns, þangað til þú hverfur aftur til jarðarinnar, því af henni ertu tekinn. Því að mold ert þú og til moldar skaltu aftur hverfa

Auk þess sem askan er tákn hins forgengilega var hún talin búa yfir hreinsandi krafti. Enn eldri siður en að gera krossmark úr ösku á enni fólks, er sá siður að strá ösku yfir fólk, sem brotið hafði af sér. Var það fært í larfa eða poka – eða sekk til þess að refsa því fyrir drýgðar syndir (sbr. orðtakið að klæðast sekk og ösku). Átti þetta að minna fólk á forgengileika mannskepnunnar og hreinsa hana um leið af syndum. Frá þessu mun runninn sá siður að hengja öskupoka á fólk, en það er önnur saga.

Nafnið öskudagur kemur fyrir í íslenskum handritum frá 14. öld, en líklegt er að orðið sé enn eldra. Í handritinu má sjá að öskudagurinn gegndi á miðöldum sama hlutverki í kaþólsku á Íslandi og í öðrum kaþólskum löndum sem dagur iðrunar, en langafasta er tími íhugunar og góðrar breytni. Til eru nokkur orðtök í íslensku, tengd iðrun og ösku, s.s. iðrast í dufti og ösku, færa sig í sekk og ösku, klæðast sekk og ösku – og leggjast í sekk og ösku.

Dagurinn á undan öskudegi er sprengidagur og er hann afsprengi kjötkveðjuhátíðar kaþólskra manna, sem heitir carneval eða carnevale á heimstungunum og er komið af latnesku orðunum: carne: „kjöt” og levare: „hætta vi𔠖 „kjötkveðja”. Þá máttu menn eta kjöt eins og þeir gátu, drekka, dansa og daðra áður en strangur tími föstunnar með iðrun og yfirbót gekk í garð. Höfundur var hins vegar á Heilsuhæli Náttúrulækninga félags Íslands á sprengidag.

Nýjast