Samtök fjármálafyrirtækja (SFF) lét nýverið gera könnun um fjármálalæsi en samtökin hafa verið að vinna að auknufjármálalæsi í skólum frá árinu 2011 og m.a. unnið að verkefninu Fjármálavit frá árinu 2015. Þá fengu þau Landsamtök lífeyrissjóða í lið með sér árið 2017.
Vignir Már Þormóðsson, fyrrum stjórnarmaður í KSÍ, hefur ákveðið að gefa kost á sér í kjöri formanns KSÍ sem fram fer á ársþingi sambandsins, 24. febrúar nk. Vignir sat í aðalstjórn KSÍ á árunum 2007 til 2019 og var áður formaður knattspyrnudeildar KA í tæp 7 ár. Hann er i dag varaformaður K.A.
Þá hefur hann síðustu tíu ár verið starfandi eftirlitsmaður knattspyrnuleikja á vegum UEFA, Knattspyrnusambands Evrópu.
„Ég þekki knattspyrnuhreyfinguna og innviði hennar vel, bæði hér heima og á alþjóðavísu, enda hefur íþróttin átt hug minn og hjarta frá því ég var ungur drengur. KSÍ gegnir afar veigamiklu samfélagslegu hlutverki en starfsemi sambandsins er umfangsmikil og teygir anga sína um allt land. Hlutverk sambandsins er meðal annars að vera andlit knattspyrnuhreyfingarinnar á Íslandi á afrekssviði með landsliðum sínum, sem hafa verið stolt okkar allra og borið hróður landsins um víða veröld.
Ekki síður gegnir KSÍ mikilvægu hlutverki í ræktun á veigamiklu uppeldis- og grasrótarstarfi inni í félögunum, sem er bæði ómetanlegt og viðurkennt. Formaður KSÍ á að sameina allt áhugafólk um íþróttina í eina breiðfylkingu – ég tel mig mjög hæfan í það hlutverk. Eftir að hafa velt stöðu mála gaumgæfilega fyrir mér síðustu vikur hef ég ákveðið að bjóða mig fram til formanns KSÍ á ársþingi sambandsins,“ segir Vignir Már Þormóðsson.
Stefán Viðar Þórisson skipstjóri á frystitogara Samherja, Snæfelli EA 310, kleif í byrjun ársins hæsta fjall Suður-Ameríku, Aconcagua í Andes-fjallgarðinum, sem er 6.962 metrum yfir sjávarmáli. Stefán Viðar hefur farið í nokkra háfjallaleiðangra á undanförnum árum, meðal annars klifið Kilimanjaro (5.895 m) og Mount Meru (4.562 m) í Tansaníu.
Aconcagua er einn af „Tindunum sjö“, sem eru hæstu fjöll heimsálfanna sjö og er Kilimanjaro í þessum sjö fjalla hópi.
Stefán Viðar sem býr á Reyðarfirði hefur alla tíð heillast af fjallgöngu, sem hann stundaði ungur að árum og eftir smá hlé var byrjað aftur og síðustu árin hefur stefnan verið sett á heimsfræga tinda.
„Þessi staða er hörmuleg. Ég trúi ekki öðru en að allir séu sammála um að það þurfi að auka öryggi barna sem koma að þessum skólum og bæta aðgengið,“ segir Anna Egilsdóttir móðir barna í Glerárskóla, en hún vakti athygli á hversu óhentug bílastæði eru við Glerárskóla, Klappir og Árholt í færslu í hóp íbúa í Holta- og Hlíðahverfi í vikunni. Hún segir þau hreinlega hættuleg líkt og þeir viti sem þar eru á ferð að morgni fyrir skólabyrjun viti.
Á hádegi i dag var skrifað undir samning um smiði líkans af Sólbaki EA 5 en það nafn bar fyrsti skuttogari Útgerðarfélag Akureyringa. Sólbakur kom til nýrrar heimahafnar fyrir 52 árum upp á dag og því vel við hæfi að undirrita samning um smíði líkansins á þessum degi. Þegar Sólbakur EA 5 lagðist að bryggju hér fyrir þessum 52 árum viðraði eiginlega með sama hætti og í dag. Það var ansi kalt á Togarabryggju á athafnarsvæði ÚA fyrir 52 árum en stillt veður og mikil eftirvænting í fólki sem fjölmennti á bryggjuna til þess að fagna þessu nýja glæsilega fiskiskipi.
Eins var í dag kalt, still veður en þó ekki væri eins margt um manninn mátti glöggt sjá að þeir sem mættu voru spenntir fyrir því sem í vændum var.
Það er sem fyrr þegar kemur að því að smíða líkön af togurum sem skipt hafa máli i sögu bæjarins Sigfús Ólafur Helgason fyrrum sjómaður á togurum ÚA sem hefur forgöngu í málinu og smiðurinn verður auðvitað sá sami og áður Elvar Þór Antonsson en hann smíðaði ,,Stellurnar" og nú nýverið lauk hann við að smiða Harðbak/Kaldbak. Að undirskrift lokinni var svo boðið upp á heitt gott kaffi og kleinur um borð í Húna
Her fyrir neðan er svo að finna ræðu sem Sigfús Ólafur flutti við þetta tilefni í dag.:
Sr. Hildur Eir Bolladóttir segir frá þvi í færslu á Facebook nú í morgun að opið hús verði i Safnaðarheimilinu fyrir alla sem búa einir en lagni til þess að hitta annað fólk og svala þannig félagslegri þörf sinni. Þarna verður hægt að grípa í spil, rifja upp mannganginn við taflborðið, vinna hannyrðir, greina ljóð, eða ræða um bækur, trúmál nú eða blessuð þjóðmálin og liklega skipulagssmál innanbæjar eða bara segja skemmtilegar sögur.
Drekka gott kaffi og hafa kleinu með því.
Sr. Hildur Eir segir ennfremur að fyrirhugað sé að ,,Fá gesti í heimsókn sem kenna slökun, eða prjónaskap eða heimsspeki en umfram allt er þetta hugsað fyrir alla sem búa einir en hafa gaman af fólki á öllum aldri af öllum kynjum í breidd hinnar guðdómlegur sköpunar."
,,Prestarnir munu ekki láta sig vanta i gott kaffið sem ísbrjótar samskiptanna, leiða spjalllið hér og þar um salinn og njóta þess að vera með," eins og segir i tilkynningu.
Orðið gjafakvóti er sennilega eitt mesta öfugmæli íslenskrar tungu. Þó ég sé ekki gamall hef ég þó verið leigubílsstjóri í tuttugu og fimm ár og man ég lengra aftur en það. Ég man þá tíma þegar útgerðir máttu veiða eins mikinn fisk og þeim þóknaðist og höfðu skip til að veiða. Allir reyndu að kaupa mörg og stór skip til að geta keppst við að veiða sem mest af heildaraflanum á sem stystum tíma. Allt snerist um að veiða fisk, henda honum upp á bryggju sem fyrst og fara út aftur.
Þetta var auðvitað ekki sjálfbært. Við veiddum of mikið og nýttum það illa. Fiskistofnarnir voru í hættu og þar með efnahagslegt sjálfstæði þjóðarinnar. Þá var ákveðið að skerða rétt útgerða til að veiða fisk. Það var gert með kerfi aflahlutdeilda. Með öðrum orðum voru settar reglur um það að útgerð mátti ekki lengur veiða það magn leyfðs heildarafla sem hún vildi. Nú mátti hún bara veiða tiltekið hlutfall þess heildarafla sem ákveðinn var árlega. Með þessu var tekinn af mönnum réttur til veiða. Frelsi útgerðanna var skert og þau máttu veiða minna af fiski en áður. Fjölmargar þeirra þoldu þetta ekki og seldu skip og kvóta til þeirra sem gátu betur lagað sig að kvótakerfinu.
Það er óskiljanlegt hvernig kynslóðirnar sem ekki lifðu þessa tíma geta nú haldið því fram að þeim útgerðum sem þurftu að þola þessar skerðingar hafi verið gefið eitthvað. Ég held að mér þætti það ekki gjöf ef ég mætti á næsta sumri bara tína tiltekið magn af bláberjum en ekki það magn sem ég vil eins og ég hef gert hingað til.
En nú eru annars bjartir tímar hjá íslenskri þjóð og allir geta fengið það sem þeir vilja. Þeir geta meira að segja valið sér kyn og búið sér til kyn ef þeim lýst ekki á þau kyn sem er í boði. Læknavísindin eiga erfitt með að fylgja þessum kynvísindum eftir því að enn eru aðeins tvö kyn í boði þegar maður vill fara í kynleiðréttingu.
Það eru þrjár ríkisstjórnir í landinu. Hver og ein fer sínu fram og þær verja hver aðra falli þó einingin sé horfin. Ein þeirra virðist þó hafa flúið land því að ekkert hefur spurst til Framsóknarflokksins vikum saman. Það er reyndar bættur skaðinn eftir að þrjóturinn hann Sigurður Ingi lagði landið í rúst með því að leyfa bara hverjum sem er að keyra leigubíl. Það var mikið ógæfuspor. Hingað til hafa leigubílstjórar verið salt jarðar, heiðursmenn rómaðir fyrir kurteisi og góða siði. En nú hefur hvaða kújóna og galfír sem verða vill verið hleypt inn í kerfið. Það mun hefna sín eins og allar aðrar tilslakanir.
Annars var ég á þorrablóti í Garðabæ um helgina. Þar var yndislegt skemmtiatriði í boði Lögmannafélagsins. Málin voru svo gerð upp eftir ball eins og tíðkaðist í sveitinni í gamla daga. Ég sá mynd af Brynjari í vikunni og hann hlýtur að hafa fengið heiftarlega á kjaftinn.
Það er loksins kominn verðmiði á Hofsbót 1. Lágmarkið er 263 milljónir og geri aðrir betur. Svo voru menn að halda því fram að BSO húsið sé einskis virði. Það er ómetanlegt og allir vita að hvergi er hægt að stíga inn í leigubíl en akkúrat þarna.
Fulltrúar fyrirtækjanna, Johan Rönning /Sindra á Akureyri og Kraftbíla í Hörgársveit komu færandi hendi í Verkmenntaskólann á Akureyri og afhentu námsbraut í bifvélavirkjun að gjöf verkfæri í öllum regnbogans litum fyrir Hönd fyrirtækjanna. Um var að ræða tvo verkfæraskápa fulla af verkfærum auk annars að því er fram kemur á vefsíðu VMA.
Ásgeir V. Bragason, kennari í bifvélavirkjun, segir að skólann hafi skort mjög verkfæri til þess að geta kennt verklega kennslu þrettán nemenda, sem nú stunda nám í bifvélavirkjun, og því sé þessi gjöf eins og himnasending. Hann segist nánast vera orðlaus yfir þessum rausnarskap því þegar hann leitaði eftir stuðningi þessara fyrirtækja við námsbrautina hafi hann mögulega getað búist við að þau gætu séð sér fært að styðja hana um tíu prósent af því sem síðan hafi verið raunin.
Sigríður Huld Jónsdóttir skólameistari færði fyrirtækjunum einnig þakkir fyrir höfðinglega gjöf sem hún sagði vera gott dæmi um afar mikilvægt samstarf atvinnulífs og skóla. Það væri ómetanlegt fyrir VMA að eiga slíka bakhjarla sem sýni skólanum velvild og stuðning. Hún bætti við að þetta væri fyrsta afmælisgjöfin sem skólinn fengi á 40 ára afmælinu og hún væri sannarlega ekki af verri endanum.
Samtök sveitarfélaga á Norðurlandi Eystra standa fyrir áhugaverðu málþingi í Hofi á föstudaginn undir yfirskriftinni Út um borg og bý: Hverju skilar samstarf nágranna og hvað prýðir gott sveitarfélag?
Jarðhræringar á Reykjanesi hafa vissulega vakið okkur til umhugsunar um byggðaþróun, einkum í ljósi þess að í dag búa tæp 82% þjóðarinnar á svæðinu Hvítá til Hvítá og að öllu óbreyttu verður áframhaldandi samþjöppun á því svæði. Er þetta virkilega það sem við viljum sjá, að allir íbúar landsins þjappi sér á eitt landsvæði? Eða viljum við öfluga byggðir um allt land sem byggja á fjölbreyttum mannauði og auðlindum?
Á málþinginu verður tekin umræða um vinnu við borgarstefnu en það er kominn tími til að Akureyri hljóti formlega viðurkenningu sem hin borgin og að stjórnvöld geti út frá því unnið að eflingu hennar sem mikilvægur valkostur við höfuðborgarsvæðið. Eyjafjarðarsvæðið hefur alla burði til þess með sameiginlegu átaki. Við eflum ekki sveitir landsins og minni byggðakjarna nema með góðri þjónustu og innviðum í nærumhverfi. Til að halda í unga fólkið okkar og laða að nýja íbúa og spennandi atvinnutækifæri þurfa ákveðnir grunnstoðir að vera í lagi: Menntun, samgöngur, næg orka, góðar nettengingar, beint millilandaflug, heilbrigðisþjónusta og þá sér í lagi þjónusta sérfræðilækna, fjölbreytt húsnæði og afþreying.
Fyrst og fremst eiga sveitarfélögin á svæðinu að snúa bökum saman og vinna saman að eflingu svæðisins í góðu samtali.
Það er óhætt að fullyrða að færið í Kjarnaskógi og að Hömrum fyrir skíðagöngufólk er frábært eftir snjókomu í gær og nótt sem leið. Í færslu sem þau hjá Skógræktarfélagi Eyjafjarðar settu inn á Facebook í morgun segir ,,Helstu gönguleiðir í Kjarna og á Hömrum nýtroðnar, Naustaborgum öllum lokið innan stundar 
Hiti -4, yndisveður og færi !"
Um að gera fyrir göngufólk að skella sér einn hring eða tvo eftir vinnu í dag,.
