„Munið bara að vera góð hvert við annað“
Vikublaðið leitaðist eftir að fá einkaviðtal við einn jólasveinanna þrettán sem nú eru flestir mættir til byggða. Einn þeirra brást snaggaralega við þeirri ósk og afraksturinn fer hér á eftir.
Hvaða jólasveinn ert þú?
Ég heiti Þvörusleikir og er Leppalúðason.
Hvernig er lífið hjá ykkur bræðrum á tímum covid?
Lífið gengur nú bara sinn vanagang. Við kúldrumst saman uppi í helli. Við höfum nú sloppið alveg við þessa kóvíðu eða kórónu eða hvað hún nú heitir. Enda vorum við farnir aftur heim þegar hún kom til landsins.
Hvað finnst þér skemmtilegast að gefa í skóinn?
Mér finnst nú allra skemmtilegast að gefa það sem gleður. Oft þarf ekki nema eina safaríka mandarínu og litlu krílin ljóma af gleði og kátínu. Það er langtum skemmtilegast.
Hvert er uppáhalds jólalagið þitt?
Uppáhaldslag okkar bræðra er þarna mamman... þú veist... Ég sá mömmu kyssa jólasvein.
Áttu grímu svo þú getir komist í að gefa í skóinn?
Já, já, já, já, biddu fyrir þér góði. Við eigum alveg heilan helling af grímum í hellinum. Ég hef reyndar ekki enn lært að setja á mig svona apparat en ætli maður verði ekki að láta á það reyna þegar maður arkar af stað.
Hvað finnst þér skemmtilegast við jólin?
Það er að sjá einlæga jólagleði í augum barnanna þegar við bræður fáum að heimsækja þau. Svo finnst mér nú líka gaman þegar við bræður hittumst allir á jólanótt og horfum yfir byggðina ofan úr heiði og njótum þess að vera saman. Við þurfum reyndar að treysta á að Þórólfur vinur okkar verði búinn að fjölga upp í allavega 13 manna samkomur, annars þurfum við að skipta hópnum... Það er ekki nógu gott. Við höfum verið allir saman á jólanótt í fleiri hundruð ár.
Hver er besti söngvarinn af ykkur jólasveinunum?
Jahá! Þegar stórt er spurt... Ætli við, ég sjálfur og Kertasníkir, séum ekki svona einna flinkastir í söngnum...
Hafa jólin áður verið með breyttu sniði hjá þér?
Já, auðvitað voru þau allt öðruvísi hérna áður fyrr, sko áður en að við fórum að gefa í skóinn. Þá völdum við okkur bara einhvern einn landshluta og hrekktum fólkið í sveitunum. Ég var vanur að skella mér suður og atast aðeins í Grindvíkingum en nú þurfum við náttúrulega að heimsækja öll börnin, klæðum okkur í sparifötin og erum svona allajafna frekar prúðir.
Er Grýla með sóttvarnirnar á hreinu?
Sko, við höfum allavega haldið góðri fjarlægð frá gömlu undanfarið... En nei, hún er nú ekki mjög upptekin af því enda höfum við verið í einangrun síðustu 12 mánuði eða svo. En ætli við grípum ekki með okkur handspritt á heimleiðinni – en sápa er hins vegar bönnuð í Grýluhelli; pabbi gamli er með ofnæmi fyrir sápu.
Hvað finnst þér best að borða á aðfangadag?
Á aðfangadag höfum við bræður deilt því sem við höfum náð okkur í .... nei, ég meina fengið lánað í bæjum landsins. En annars finnst mér rjúpur ansi góðar með kartöflum og brúnni.
Hvernig undirbýrðu þig fyrir jólin?
Við bræður byrjum svona um miðjan október að gera og græja, stoppa í sokka og gera við rauðu skikkjurnar ef það þarf. Svo fljótlega upp úr því verðum við okkur út um alls kyns smámuni til að hafa í pokanum þegar við förum til byggða. Svo stelumst við nú stundum til byggða þegar desember gengur í garð en bara í stutta stund í einu því mamma má ekki vita það. Svo borðum við góða máltíð öll saman kvöldið áður en Stekkjastaur leggur af stað.
Hver af ykkur bræðrum er mesti prakkarinn?
Hurðaskellir hlýtur þann heiður enda hefur hann gert í því að skjóta fólki skelk í bringu í ansi mörg ár!
Hver er uppáhalds jólamyndin þín?
Hmmm, jólamyndin? Ætli það sé ekki bara myndin sem við fjölskyldan tökum af okkur áður en við leggjum af stað.
Ertu með einhver skilaboð til krakka á þessum tímum?
Krakkar mínir. Munið bara að vera góð hvert við annað og njóta þess að vera saman yfir hátíðirnar. Vonandi næ ég nú að heilsa eitthvað upp á ykkur í litlum hópum.
Greinin birtist fyrst í Jólablaði Vikublaðsins sem unnið var af nemendum í fjölmiðlafræði við HA
Nýjast
-
Himinhátt innanlandsflug
Í samtölum mínum við fólk af landsbyggðinni um samgöngur og flug heyrist sífellt háværari umræða um hækkandi verð á flugferðum innanlands. Íbúum landsbyggðarinnar er orðið tíðrætt um að ekki fyrir svo löngu hafi það frekar borgað sig að keyra milli Akureyrar og Reykjavíkur ef þrír voru í bílnum. Í dag þurfi ekki einu sinni að hugsa sig um hvort eigi að keyra eða fljúga, jafnvel þó að Loftbrúin sé notuð og einungis einn sé á ferð. Fólk grínast með að það sé ódýrara að millilenda í London á leið sinni til Reykjavíkur, en það er sorgleg staðreynd að það er ekkert grín. -
Sumardagurinn fyrsti í Sigurhæðum klukkan 13
Ferskustu listamennirnir í Pastel ritröð kynna verk sín:Nr. 37: Þorbjörg Þóroddsdóttir: Vögguvísuatómapar.Nr. 36: Egill Logi Jónasson: Hohner mér vel.Egill Logi aka Drengurinn fengurinn er tónlistar- og myndlistarmaður. Hann starfar á Akureyri og er hluti af listhópnum Kaktus.Þorbjörg Þóroddsdóttir er 19 ára ungskáld frá Akureyri. Hún varð stúdent frá MA í fyrra, stundaði nám við lýðháskóla á Jótlandi í haust og vinnur nú á leikskóla. Hún hefur unnið til þrennra verðlauna í ritlistarsamkeppni Ungskálda. -
Dr. Áslaug Ásgeirsdóttir skipuð rektor Háskólans á Akureyri
Dr. Áslaug Ásgeirsdóttir hefur verið skipuð sem rektor Háskólans á Akureyri frá og með 1. júlí næstkomandi. Skipan Áslaugar er samkvæmt ákvörðun Háskólaráðs frá 2. apríl síðastliðnum um að tilnefna hana sem næsta rektor skólans. Háskóla-, iðnaðar- og nýsköpunarráðherra samþykkti tillöguna og tekur Áslaug við rektorsstöðunni 1. júlí næstkomandi. Alls bárust fimm umsóknir um embættið en skipað er til fimm ára. -
Syngjandi sumarsveifla í Laugarborg
Að kvöldi síðasta vetrardags býður Kirkjukór Grundarsóknar í Eyjafjarðasveit til tónlistarveislu í Laugarborg þar sem sannarlega verður syngjandi sumarsveifla í aðalhlutverki. -
Ef ég væri sími.
Líklega er áhugi fólks á tækjum og tækni mismikill. Flestir eru þó duglegir í að passa uppá símana sína, tileinka sér tækninýjungar og uppfæra þá. Þetta litla tæki sem fylgir okkur mörgum í daglegu lífi. Síminn er gjarnan skammt undan, uppi á borði, í töskunni eða vasanum. Góður sími getur veitt okkur sítengingu við alheiminn, vini og vandamenn, afþreyingu, vinnuna og bara allt mögulegt. -
Mörg þúsund manns árlega á faraldsfæti suður til lækninga
Þjónusta Sjúkrahússins á Akureyri hefur dregist saman undanfarin misseri. Því fer fjarri að SAK nái að uppfylla það hlutverk sem skilgreint er í lögum um heilbrigðisþjónustu, þar sem m.a. segir að sjúkrahúsið eigi að veita þjónustu í nær öllum sérgreinum lækninga og vera varasjúkrahús Landspítala -
Lögreglan á Norðurlandi eystra rannsakar andlát
Eftirfarandi tilkynningu sendi lögreglan á Norðurlandi eysta frá sér nú rétt í þessu. Klukkan 04:30 aðfaranótt mánudags var lögreglan á Norðurlandi eystra kölluð að fjölbýlishúsi á Akureyri. Fyrstu lögreglumönnum sem komu á vettvang var vísað á meðvitundarlausa konu í íbúðinni og hófust endurlífgunartilraunir þegar í stað. Læknir og sjúkraflutningamenn komu einnig á vettvang en tilraunir til endurlífgunar báru ekki árangur og var konan úrskurðuð látin á vettvangi. -
Svona er síminn hannaður til að stela athygli okkar
Af hverju er svona erfitt að leggja frá sér símann? Er efnið sem þar er að finna alltaf svo mikilvægt og áríðandi að það gengur fyrir þau samskipti sem við erum að eiga við fólkið í kringum okkur? Förum við í símann þegar að við erum undir stýri? (Já það telst líka með að gera það á rauðu ljósi). Lengjum við klósettferðirnar okkar til að vera lengur í símanum? Leggjum við símann alltaf á borðið á fundum, í kaffitímanum eða við matarboðið og leyfum þannig tilkynningunum á skjánum að stela athygli okkar? Setjum við börnin okkar fyrir framan skjá til þess að kaupa okkur sjálfum skjátíma? Leitum við í símann alltaf þegar að okkur leiðist? Erum við hrædd við að vera vandræðaleg á almannafæri og förum í símann til að þykjast vera að sinna einhverju mikilvægu frekar en að líta upp og leyfa huganum að reika? Dettum við út í samtölum við annað fólk því við ætluðum að fletta einhverju eldsnöggt upp en rákumst svo á eitthvað annað sem greip athygli okkar? Getum við átt gæðastundir með fjölskyldunni án þess að láta símann trufla okkur? -
Lokaorðið - Forgangslistinn
Eftir því sem ég eldist verð ég sífellt þakklátari fyrir að fá að ganga lífsins veg með fólkinu mínu. Við erum fámenn þjóð og höfum í gegnum tíðina staðið þétt saman. Við höfum lyft grettistaki í forvörnum vegna slysa á sjó og landi.
Athugasemdir