Menning eða ómenning - það er spurningin
Það er talsvert um liðið síðan ég skrifaði nokkrar greinar um bíla og umferðarmál í Dag heitinn. Þegar nú gefst tækifæri, með þessari nýju netútgáfu, til að láta ljós sitt skína, er sjálfsagt að nota það.
Fyrir nokkru las ég grein eftir félaga minn í bílaáhuganum, Sigurð Hreiðar, þar sem hann gerði að umtalsefni ástandið í umferðinni. Hann lagði á það áherslu, að burtséð frá öllum ákvæðum umferðarlaga um hámarkshraða og aðra hegðan, þá ber hver ökumaður fyrst og síðast sjálfur ábyrgð á ferð sinni. Hver einasti ökumaður hefur þá skyldu að haga akstri þannig að hann sjálfur og aðrir komist heilir á leiðarenda. Flóknara er það nú ekki. Margir ökumenn virðast ekki gera sér grein fyrir þessum skyldum sínum og haga akstri sínum þannig að stórhætta verður af. Oftast sleppa menn þó frá slíkum glæfrum, en því miður ekki alltaf.
Auðvitað sjóast maður í þessu ástandi á þjóðvegum landsins en einhvernveginn finnst mér samt að ástandið fari þó heldur versnandi. Vetrarferðir á vegum með lausum snjó eru t.d. ekki sérlega þægilegar þegar mæta þarf tugum flutningabíla, sem draga á eftir sér snjókóf sem byrgir oft útsýn marga tugi metra aftan við flutningabílinn. Þar getur ýmislegt verið fyrir sem ekki sést. Og þá er bara eitt að gera, hægja verulega á eða stoppa þar til útsýnið verður aftur nægjanlegt. Það þykir hins vegar ekki stórmannlegt í íslenskri umferðarmenningu að draga úr hraða (að maður tali nú ekki um að stoppa) ef aðstæður til aksturs versna skyndilega. Slík varúð getur því sem best skapað aðra hættu. Aftanáakstur.
Vanmat á aðstæðum getur verið undarlega áberandi. Ég átti fyrir allmörgum árum leið um Hvalfjörð í MJÖG dimmri þoku. Af því að ég er óttalega huglaus þá dró ég verulega úr hraða, talsvert niður fyrir hinn leyfilega hámarkshraða, enda skyggnið afar slæmt. Ég varð hins vegar umsvifalaust að farartálma fyrir samferðafólk mitt í Hvalfirðinum, sem ók hikstalaust framúr mér við þessar aðstæður. Annað hvort var þetta fólk allt saman skyggnt eða haldið áhættufíkn. Framúrakstur við þessar aðstæður var algerlega óverjandi.
En slíkt vanmat er víst ekki séríslenskt fyrirbrigði. Þýsk athugun leiddi í leiddi í ljós að ökumenn flutningabíla á þýskum hraðbrautum óku oft það hratt í lélegu skyggni að þeir höfðu aðeins yfirsýn yfir þriðjung þeirrar vegalengdar sem þurfti til að stöðva flykkin sem þeir óku. Tveir þriðju stöðvunarvegalengdarinnar voru þeim huldir í þokunni. Frábært.
Þetta er nú bara svona smáhugvekja um ábyrgð okkar allra undir stýri. Munum að það er í okkar höndum, hvers og eins, hvort "umferðarmenningin" verður menning eða ómenning.
ÚH.
Nýjast
-
„Stóra markmiðið að auka fæðuöryggi“
-segir Haukur Marteinsson nautgripabóndi á Kvíabóli en þingeyskir bændur eru stórtækir í kornrækt -
Dreptu mig …. Þú ert svo leiðinlegur röflari
Listin að rýna til gagns Listin að rýna til gagns, eða gagnrýna með uppbyggilegum hætti er eitthvað sem við ættum að temja okkur og ekki forðast. Það má vissulega oft finna leiðir til að gera misgóða hluti enn betri, benda á það sem betur mætti fara. Koma með lausnir og hugmyndir um betri leiðir, það flokkast undir að vera lausnamiðaður og framsýnn. -
Lóðir við Hofsbót 1-3 boðnar út í þessum mánuði
Stefnt er að því að bjóða lóðir við Hofsbót 1 – 3 út á ný síðar í maí. Lóðirnar voru boðnar út í fyrravor. Engar umsóknir bárust um þær þá. -
Bakþankar bæjarfulltrúa Naglar í miðbænum
Það er eitt og annað rætt í nefndum bæjarins. Í einni þeirra kviknaði til dæmis sú hugmynd hvort ekki væri rétt að banna nagladekk á göngugötunni. Ég man ekki hver lagði þetta til enda ríkir trúnaður um það sem fram fer á nefndarfundum. Svo ekki spyrja mig. -
Eining Iðja Meira greitt úr sjúkrasjóði
Greiðslur úr sjúkrasjóði Einingar-Iðju á liðnu ári voru rétt tæpar 300 milljónir miðað við rúmar 266 milljónir árið áður. -
Heiðra Hjalta og vekja athygli á úrræðaleysi fyrir ungt fólk með geðrænan vanda
Viðburður til heiðurs Hjalta Snæ Árnasyni verður í Freyvangi í kvöld, föstudagskvöldið 9. maí og hefst hann kl. 20. Hjalti Snær hefði orðið 23 ára í dag. Hann fór í sína daglegu morgungöngu frá Laugarási í Reykjavík fyrir 7 vikum síðan, gekk þar í sjóinn og hefur enn ekki fundist. -
Enduruppbygging fram undan í Fálkafelli
Skipulagsráð Akureyrarbæjar hefur samþykkt að stækka lóðina við Fálkafell til samræmis við óskir Skátafélagsins Klakks en með því skilyrði að aðgengi almennings að lóðinni verði tryggt. -
Sammála um að þetta er græjan sem breytir lífinu
„Við höfum prófað alls konar græjur og erum sammála um að þetta er tækið sem breytir lífi okkar til batnaðar,“ segir Jón Gunnar Benjamínsson sem hóf fyrir skemmstu að flytja inn rafmagnsfjórhjól sem nýtast fötluðum og þeim sem ekki eiga gott með gang sérlega vel til að njóta útivistar og náttúru. Hann vísar í Jón Heiðar Jónsson sem var fyrsti Akureyringurinn til að kaupa slíkt hjól en þau nefnast Exoquad. -
Norðurorka heiðrar starfsfólk
Starfsmannavelta er lítil hjá Norðurorku og starfsreynsla mikil og góð. Erla Björg Guðmundsdóttir Valgerðardóttir mannauðsstjóri kallaði upp á svið á aðalfundi Norðurorku á dögunum, það starfsfólk sem lætur af störfum hjá fyrirtækinu fyrir aldurs sakir og þakkaði fyrir gifturík störf í þágu þess.