Að ljá rödd
- frítími barna í tæknivæddum heimi
Andri Hjörvar Albertsson skrifar
Ég er fæddur árið 1980 - ekkert svo ýkja langt síðan að mínu mati - en fyrir alveg langa löngu að mati margra annarra. Hvað um það, fyrir langa löngu þegar ég var að alast upp, sækja grunnskólann, stunda íþróttir og þetta venjulega, þá var aldrei langt í leikina og glensið með jafnöldrum mínum. Það var alltaf eitthvað um að vera í einhverju hverfi, einhverstaðar í bænum. Það var sparkað í fótbolta langt fram á nótt, eltingaleikir (með ýmsum vafasömum afbrigðum) voru skipulagðir og stundaðir á sérútvöldum svæðum, einhver prakkarastrik voru framin og svo mætti lengi telja.
Er þetta með öllu horfið í dag spyr ég? Persónulega finnst mér ég sjá mjög lítið af krökkum úti á götum, í görðum eða á lóðum að leika sér. Ef engin er úti að leika þá hljóta allir að vera inni að leika. Sem sagt, í 90 fermertra íbúð þá er fótbolti á ganginum þar sem mamma fer með dómaravaldið (sífellt að flauta leikinn af og segja að að gangurinn sé ekki fótboltavöllur... hvaðan fékk hún sitt dómaraskírteini eiginlega?), eltingarleikur með aðeins einu afbrigði: ekki brjóta neitt, og að lokum prakkarastrik af mjög svo skornum skammti því mamma gamla kann öll trixin í bókinni.
Svona held ég að krakkar leiki ekki í dag , nema þá í einstaka tilvikum. Í dag eru krakkar orðnir svo ótengdir náttúrunni og tæknivæddir að þeir þurfa ekki út úr herberginu sínu til að finna sér eitthvað að gera. Mamma gamla þarf því ekki að hafa neinar áhyggjum af Jean Charles de Castelbajac lampanum sínum sem stendur spengilegur á miðjum ganginum. Þetta með tæknivæðinguna má lesa svart á hvítu (í tölfræðilegu samhengi) í rannsókninni Ungt fólk frá árinu 2011. Í rannsókninni, sem gerð var á 5., 6. og 7. bekk í grunnskólum landsins, kemur til dæmis fram að 82,9% stráka í 7. bekk eiga sjálfir sjónvarp, 74,2% eiga sjálfir DVD spilara, 91,6% eiga sjálfir leikjatölvu og 91,8% eiga sjálfir GSM síma. Þarna blasir blákaldur, tæknivæddur veruleikinn við. Er það furða að ungmenni við leik utandyra sé svo sjalfgæf sjón í dag ?
Auðvitað held ég því ekki fram að vegna þessarar gífurlegu tækjaeignar séu krakkarnir eingöngu inni hjá sér eftir skóla og langt fram eftir kvöldi. Og eins áhugavert og það er, þá ætla ég ekki að skrifa um hversu miklum tíma krakkarnir eyða við tækin sín. Það er efni í aðra grein. Ég er aðallega að benda á þessar gífurlegu háu prósentutölur varðandi tækjaeign krakkanna og velti um leið fyrir mér spurningunni um nauðsyn þeirra og tilkomu þeirra inná heimilin. Af hverju eiga svona margir krakkar svona mikið af tækjum? Er þetta talið eðlilegt eingöngu vegna þess að það er þrýstingur frá samfélaginu sem segir að svo sé? Er þetta bara þróunin í heiminum? Eru það kannski ástæður og afsakanir foreldra sem liggja að baki þessum tækjakaupum?
Höfundur er nemandi í Háskóla Íslands.
Nýjast
-
Krummafótur á Grenivík 25 ára
Leikskólinn Krummafótur á Grenivík fagnaði 25 ára afmæli nýverið. Af því tilefni var opið hús í leikskólanum og var gestum og gangandi boðið upp á kaffi og afmælisköku. -
Sjúkrabílabangsar afhentir á Hlíð
Sigurbjörg Ingvadóttir notandi í dagþjálfun á Hlíð afhenti fullan poka af fallegum sjúkrabílaböngsum til sjúkraflutningamanna nú fyrir skemmstu. Sibba, eins og hún er -
B.Jensen vormòt Òðins Jón Ingi Einarsson sló 3 Akureyrarmet í flokki 13-14 ára
B.Jensen vormót Óðins var haldið í blíðskaparveðri í Sundlaug Akureyrar laugardaginn 17. Maí. Keppendur voru 62 frá Óðni auk 1 frá Sundfélaginu Rán á Dalvík. Yngstu keppendurnir voru fæddir 2016 og 2017 en þau fóru flest að taka þátt í fyrsta sinn. Það er skemmst frá því að segja að þau stóðu sig frábærlega vel þrátt fyrir að hafa velflest aldrei stungið sér af startpalli, þar sem enginn slíkur er í Glerársundlaug, þar sem grasrótarstarf Óðins fer fram. -
Ævintýragarðurinn við Oddeyrargötu 17 opnar á morgun
Í tilkynningu sem Hreinn Halldórsson, staðarhaldari, og listasmiður í Odddeyrargötu 17 sendi frá sér kemur fram að Ævintýragarðurinn hans sem er eitt að djánsum bæjarins opnar fyrir almenning 20. mai sem er á morgun þriðjudag. -
Þá er vorið loksins komið
Já vorið er sú árstíð sem ég elska mest. Sennilega er það líka ljótasta árstíðin. Allt skítugt, grasið gulbrúnt, tré og runnar berir. En svo breytist allt á augabragði. Og daginn sem sólgulur fífill brosir við mér, feit hunangsfluga flýgur framhjá, eða kónguló spásserar yfir borðið sem ég sit við, þá hellist þessi barnslega gleði og tilhlökkun vegna sumars sem er í vændum yfir mig. En besta vormerkið er án efa að það birtir. -
Íshokkí í aldarfjórðung 25 ár frá stofnun kvennaliðs SA í íshokkí
„Þetta er ein hraðasta íþrótt í heimi. Ég hef lýst henni á þann veg að leikmaður er í 100 metra hlaupi á fullum hraða, gefi allt í sprettinn, með 10-15 kg aukalega á sér ásamt því að tveir menn hangi á honum. Það þarf að huga að kylfu og hvar pökkurinn er auk þess sem farið er um á örmjóu blaði. Íshokkí reynir mjög mikið á leikmenn, þeir þurfa að vera í góðu formi, sterkir og hafa gott jafnvægi,“ segir Jónína Margrét Guðbjartsdóttir. Hún var ein af þeim konum sem tók þátt í að stofna kvennalið Skautafélags Akureyrar fyrir 25 árum og er enn að, spilar með og þjálfar að auki U16 kvenna hjá félaginu -
Einstök upplifun í Grobbholti
-Sauðfjárbúið á Húsavík sem dregur að sér hundruði gesta á hverju vori -
Gamla verslunin í Vaglaskógi jöfnuð við jörðu
„Það eiga margir góðar minningar um þessa verslun,“ segir Helen Jónsdóttir en gamla góða búðin í Vaglaskógi var jöfnuð við jörðu nýverið. Allt var tekið nema hellan fékk að vera og væntir Helen þess að eitthvað verði gert á staðnum. „Vonandi verður settur upp fallegur áningarstaður þarna, með borðum og bekkjum og jafnvel skilti sem greinir frá sögu verslunarinnar.“ -
Hamrastígur og Kirkjugarðsstígur Finnur ehf bauð lægst í stígagerðina
Gengið verður til samninga við lægstbjóðenda, Finn ehf í gerð tveggja stíga á Akureyri, Hamrastígs og Kirkjugarðsstígs, en fyrirtækið átti lægsta boð í bæði verkin.