Eftirspurn eftir áfallahjálp hefur aukist umtalsvert á liðnum árum, en að mati sjúkrahúsprests á Sjúkrahúsinu á Akureyri, Guðrúnar Eggertsdóttur ber á því að almenningur hafi oftrú á gildi áfallahjálpar og hafi sett hana á ákveðin stall. Fái fólk slíka hjálp frá fagaðila eigi allt að lagast svo að segja á svipstundu. Staðreyndin sé hins vegar sú að enginn getur losað fólk sem orðið hefur fyrir stóru áfall líkt og til að mynda ástvinamissi undan sorg, sársauka og vanlíðan. Áfallahjálp geti á hinn bóginn veitt fólki stuðning, fræðslu og gert því kleift að átta sig á breyttum aðstæðum og hvernig fólk læri að lifa með þeim sársauka sem ástvinamissir veldur.
Guðrún hefur starfað sem sjúkrahúsprestur á Sjúkrahúsinu á Akureyri frá því 1. september árið 2006 og segir starfið fjölbreytt.
Þetta er gefandi starf, þó vissulega sé það oft erfitt. Sjúkrahúsprestar eru eðli málsins samkvæmt oft á vettvangi þegar andlát ber að höndum, þegar stórslys verða og eins þegar fólk hefur fengið tíðindi um erfiða sjúkdóma sem það þarf að takast á við. Þetta er starfið sem ég menntaði mig til að sinna og vil vinna við, segir hún, en Guðrún hefur lokið djáknanámi, lauk kandidatsnámi í guðfræði frá HÍ og er vígður prestur en hefur einnig stundað framhaldsnám í sjúkrahússálgæslu í Bandaríkjunum. Fólk er þakklátt fyrir þann stuðning sem því er veittu.
Nánar er rætt við Guðrúnu í prentútgáfu Vikudags.