Vinnum okkur út úr vandanum

Erla Sigríður Ragnarsdóttir

Sex vikur eru liðnar frá því að ég tók þá ákvörðun að bjóða mig fram í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Norðausturkjördæmi og þær vikur hafa svo sannarlega liðið hratt. Ég hef hitt ógrynni af fólki sem vill vinna með flokknum og sjá veg Sjálfstæðisstefnunnar sem mestan. Við erum einnig mörg í þeim sporum í dag að vilja að Ísland endurheimti sæti sitt sem það þjóðfélag sem hefur hvað bestu lífskjörin fyrir almenning. Það gerist ekki með því að draga lappirnar og tefja fyrir stórum framkvæmdum né skapa óvissu um umhverfi grunnatvinnuvega landsins. Það gerist heldur ekki með því að ýta undir hatur og fyrirlitningu. Það gerist með því að við sem þjóð vinnum saman og Sjálfstæðisflokkurinn leiði þá vinnu sem framundan er til að tryggja að lausnirnar byggi á mikilvægi allra stétta og stuðli að jöfnum tækifærum.

Nú á nýju ári er einstakt tækifæri fyrir Sjálfstæðisflokkinn að sýna og sanna enn og aftur að hann getur myndað sátt um erfið mál og stuðlað að uppbyggingu atvinnulífsins. Að hann sé stjórnmálahreyfing sem getur hreyft við fólki þannig að það njóti sín hvar sem er á landinu, í sátt við sitt nærumhverfi og sína þjóð.

Í mínum huga er stærsta verkefnið framundan að Íslendingar fái  tækifæri til að búa sér til öruggt æviskjól til framtíðar. Við eigum ekki að þurfa að flýja land til að leita tækifæra, við eigum að geta fundið þau í túnfætinum heima. Og í dag, nú fjórum árum eftir hrun bankanna, er fólk enn að kalla eftir réttlæti. Það þarf að koma húsnæðislánum hér á landi í sambærilegt horf og í löndunum í kringum okkur. Leiðrétting lána er forsendan fyrir þeirri þjóðarsátt sem við þurfum að ná til að geta horft fram á veginn.

Og ég treysti Sjálfstæðisflokknum best til þess að hlýða þessu kalli. Nú, jafnt sem endranær, á grunnstefna flokksins frá árinu 1929 hljómgrunn með þjóðinni, eða eins og þar segir  ,,allir eiga að fá tækifæri til að byggja yfir sig íbúðarhúsnæði, samvinna og skilningur á að vera milli atvinnurekenda og launafólks, áherzla lögð á mikilvægi allra stétta, atorku einstaklingsins og jöfn tækifæri.“

Við eigum að stuðla að auknum hagvexti með því að skapa aðstæður sem gera fyrirtækjunum kleift að skapa ný störf. Og hvernig er það gert? Fyrst ber að losa atvinnulífið undan hinum pólitíska ágreiningi og hrossakaupum og skapa hér sátt um leiðir til verðmætasköpunar. Síðan ber að auka svigrúm atvinnulífsins til þess að vaxa og dafna. Lækka þarf skatta og fella niður ýmsar af hinum nýju álögum sitjandi ríkisstjórnar. Núverandi skattastefna sem býður upp á háa skatta og flókið skattaumhverfi hefur dregið mátt úr fólki til nýsköpunar, hún letur fólk og hefur ýtt undir svarta atvinnustarfsemi sem skilar engum tekjum í ríkissjóð. Við þurfum að stuðla að stöðugu fjármagnsumhverfi þannig að framtaksamt fólk geti hrint hugmyndum sínum í framkvæmd og gert áætlanir fram í tímann. Einnig þarf að hlúa vel að grunnatvinnuvegum þessa lands, landbúnaði og sjávarútvegi. Óvissunni í kringum þessar mikilvægu atvinnugreinar okkar Íslendinga verður að eyða.  Ríkisvæðingin er komin út fyrir öll mörk. Allt er skattpínt – meira að segja skógarbóndanum er ekki hlíft og ávinningur hans tekin eignarnámi. Ofurskattheimtan vegna hins sértæka veiðigjalds bárust útgerðinni á síðustu vikum. Grundvöllur skattlagningarinnar er meðaltalshagnaður sjávarútvegsins, þ.m.t. landvinnslunnar, rekstrarárið 2010. Ekki er tekið tillit til að sum sjávarútvegsfyrirtæki eru ekki með landvinnslu og önnur veik fyrir sökum bágrar kvótastöðu. Ráðleggingar fræðimanna á sviði auðlindahagfræði voru hafðar að engu, sem og nær allar þær umsagnir sem bárust við frumvarpssmíðina. Ríkisstjórnin rammar inn vegferð sína að ríkisvæðing með skattlagningunni og mun ríða mörgum útgerðarfyrirtækjum, sérstaklega þeim smærri, að fullu. 

Einnig verður að huga að fjölbreytni og skapa aðstæður fyrir ný atvinnutækifæri. Um eða yfir 5-6% atvinnuleysi má ekki verða viðvarandi ástand líkt og á yfirstandandi kjörtímabili. Ef atvinnulífinu er ekki gert kleyft að skapa fleiri störf þá mun fólk flytjast búferlum þangað sem vinnu er að hafa eða lenda í fátæktargildru. Sjálfstæðisflokkurinn þarf að komast í forystu til að skapa umhverfi sem hvetur til aukinnar atvinnuþátttöku - annars munum við standa í enn verri sporum eftir nokkur ár.

Víða er að finna vaxtarbrodda í kjördæminu og það er því tvímælalaust tilefni til bjartsýni. Ég býð mig fram af því að ég hef trú á að við getum í sameiningu nýtt okkur þá, okkur öllum til hagsældar. Gleðilegt ár!

Erla Sigríður Ragnarsdóttir er framhaldsskólakennari og sækist eftir 2.-3. sæti í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Norðausturkjördæmi.