"Það verður að segjast eins og er að íslenskar útgerðir eru að ekki að láta vinna við sín skip, nema það sem allra nauðsynlegt er. Okkur hefur hins vegar orðið fjári vel ágengt með að fá verkefni erlendis frá og það er ástæðan fyrir þessari góðu stöðu. Við erum að ljúka vinnu við grænlenskan togara, það er annar grænlenskur togari væntanlegur í vikunni og fleiri slíkir í vor og sumar. Þá erum við mjög stórt verkefni í norskum togara, sem er hingað kominn og vinna við hann stendur fram í maí. Þetta er verkefni sem unnið er í samvinnu við Kælismiðjuna Frost."
Anton segir að það sé eins með Slippinn og önnur fyrirtæki, að grundvöllurinn sé að hafa sterkan heimamarkað. "Öðruvísi getum við ekki sótt fram. Sem betur fer höfum við haft sterkan heimamarkað en hann er afar veikur nú um stundir. Menn halda að sér höndum og það helgast af þessari óvissu sem ríkir varðandi fyrirhugaðar breytingar á fiskveiðistjórnunarkerfinu. Við erum með þessi erlendu skip, við erum að vinna í rannsóknarskipinu Neptune og við erum að vinna við breytingar á skipi Þörungarvinnslunnar. Til viðbótar er verið að gera endurbætur á báti frá Húsavík og það er eina íslenska fiskiskipið sem við erum að vinna við. Þannig er staðan núna," segir Anton.
Alls starfa um 135 manns hjá Slippnum og að auki undirverktakar. "Það eru um 150 manns á okkar snærum á degi hverjum og við erum heldur að fjölga starfsmönnum. Íslenskir málmiðnaðarmenn liggja þó ekki á lausu en við höfum reynt að brúa bilið með undirverktökum, bæði innlendum og erlendum."
Anton segir að á árabilinu 1990-2005 hafi orðið mjög lítil endurnýjun í stétt málmiðnaðarmanna, það hafi þó aðeins verið að breytast til batnaðar. "Við erum með töluvert af nemum og höldum áfram að taka nema, því við líkt og önnur fyrirtæki þrífumst á því að hafa fólk í vinnu sem kann til verka."