Stórskemmtilegur fjölskyldusöngleikur
Þjóðsögur eru veigamikill hluti af menningararfleið hverrar þjóðar og eru íslendingar þar ekki undanskildir. Það eigum við ekki síst frumkvöðlinum og þjóðsagnasafnaranum Jóni Árnasyni að þakka en í ár eru liðin 200 ár frá fæðingu hans. Þjóðsagnaarfurinn er einmitt viðfagnsefni Galdragáttarinnar og þjóðsögunnar sem gleymdist, stórskemmtilegrar sýningar leikhópsins Umskiptinga sem er sett upp í samstarfi við Leikfélag Akureyrar. Grípandi tónlist, skemmtilegar persónur og æsispennandi söguþráður einkenna þennan nýja fjölskyldusöngleik sem sýndur er í Samkomuhúsinu. Ég veit hreinlega ekki hvort okkar skemmti sér betur á leiksýningunni, ég eða fimm ára sonur minn.
Í verkinu fylgjum við sjöundubekkingunum Sóleyju og Bjarti. Þau verða seint sagðir perluvinir, enda Sóley vön að stríða hinum bókhneigða Bjarti og hrekkja hann. Þegar galdragátt opnast í skólastofunni þeirra og stærðar lúka hremmir besta vin Sóleyjar, Jón Árnason, æðir Sóley á eftir honum og tekur með sér þann sem hún álítur klárastan í bekknum, sjálfan Bjart.
Gáttin leiðir þau í Hliðheima þar sem hinar ýmsu þjóðsagnaverur þrífast.
Á ferðalagi sínu læra Sóley og Bjartur að meta styrkleika hvors annars, hún er hugrökk og hann er klár. Með þeim þróast vinátta og þau komast að því að þau eru hreint ekki svo ólík, og með því að vinna saman geta þau ýmislegt.
Verurnar í Hliðheimum eru af ýmsum toga, sumar ansi ógnvekjandi við fyrstu sýn en áður en langt um líður er salurinn farinn að hlæja að þessum skrautlegu persónum. Þar koma við sögu þekktar þjóðsagnaverur einsog skoffín og skuggabaldur, marbendill, nykur og draugarnir Móri og Skotta. Nykurinn vakti sérstaka kátínu okkar mæðgina, í hvert sinn sem einhver slysaðist til þess að segja orð sem byrjar á N, rauk hann með tilþrifum af sviðinu og sonur minn emjaði af hlátri.
Sviðsmyndin er sérlega falleg og fangar vel andrúmsloft ferðalagsins. Með praktískum lausnum tekst hópnum að skapa sannfærandi umhverfi, einsog beljandi stórfljót, foss og klettaborgir, svo áhorfandinn er ávalt meðvitaður um þá mögnuðu náttúru sem sagan á sér stað í.
Búningarnir í sýningunni eru ekki síður glæsilegir og endurspegla karakter persónanna á skemmtilegan hátt, svo sem ógrynni vasa á fatnaði hinna þjófóttu draugasystkina Móra og Skottu. Húmskollan illgjarna ber þó af og er í senn tignarleg og ógnvænleg með sínar svörtu fjaðrir og löngu klær. Rödd hennar er mögnuð upp, svo þegar hún mælir fer ekki milli mála hver það er sem heldur Hliðheimum í heljargreipum.
Í sýningu sem þessari er tónlistin ekki síður mikilvæg en búningar og sviðsmynd. Alla tónlist og söngtexta í sýningunni semja þau Sesselía Ólafsdóttir og Vilhjálmur B. Bragason, einnig þekkt sem Vandræðaskáld. Lögin eru ákaflega grípandi og skemmtileg, textinn hnyttinn og uppfullur af orðaleikjum eins og Vandræðaskálda er von og vísa. Sýningunni var varla lokið þegar ég var farin að raula lög úr söngleiknum. Þá eru dansatriðin verulega lífleg og passa vel við hin hressu og skemmtilegu sönglög.
Þó Galdragáttin sé fyrst og fremst barnasýning hafa hinir fullorðnu ekki síður gaman að og sumir brandarar eru þess eðlis að einungis hinir fullorðnu í salnum skilja og hlæja að. Nokkrum sinnum í sýningunni hnippti sonur minn í mig og spurði afhverju ég væri að hlæja, enda finnst honum ekkert undarlegt að leiðsöguverðlaun Hliðheima skuli kallast Álfabikarinn.
Við mæðgin skemmtum okkur bæði stórvel og ætlum jafnvel að fara aftur að sjá þennan frábæra söngleik. Þá bjóðum ef til vill með okkur ömmum og öfum, enda er þetta skemmtun sem allir ættu að hafa gaman að.
Öll umgjörð sýningarinnar og frammistaða leikara er framúrskarandi, enda dylst engum að hér er um atvinnuleikhús að ræða. Umskiptingar og Galdragáttin og þjóðsagan sem gleymdist er rós í hnappagat hinnar blómlegu norðlensku leikhússenu og því ber svo sannarlega að fagna hve fjölbreytt og ríkulegt menningarlíf við búum við á Akureyri.
Að lokum langar mig svo til þess að hvetja öll börn í 2.-7. bekk til þess að taka þátt í Þjóðsagnakeppni Umskiptinga, þar sem þeim gefst kostur á að semja sína eigin þjóðsögu. Eftir þessa sýningu ættu þau að vera uppfull af hugmyndum og forvitni þeirra vakin á öllum þeim verum sem leynast í gömlum sögum. Það er því tilvalið að grípa penna og byrja strax að skrifa, og svo má auðvitað alltaf leita á bókasafnið til að afla sér upplýsinga um fleiri furðulegar þjóðsagnaverur.
-Hrönn Björgvinsdóttir, verkefnastjóri ungmennamála á Amtsbókasafninu
Nýjast
-
Himinhátt innanlandsflug
Í samtölum mínum við fólk af landsbyggðinni um samgöngur og flug heyrist sífellt háværari umræða um hækkandi verð á flugferðum innanlands. Íbúum landsbyggðarinnar er orðið tíðrætt um að ekki fyrir svo löngu hafi það frekar borgað sig að keyra milli Akureyrar og Reykjavíkur ef þrír voru í bílnum. Í dag þurfi ekki einu sinni að hugsa sig um hvort eigi að keyra eða fljúga, jafnvel þó að Loftbrúin sé notuð og einungis einn sé á ferð. Fólk grínast með að það sé ódýrara að millilenda í London á leið sinni til Reykjavíkur, en það er sorgleg staðreynd að það er ekkert grín. -
Sumardagurinn fyrsti í Sigurhæðum klukkan 13
Ferskustu listamennirnir í Pastel ritröð kynna verk sín:Nr. 37: Þorbjörg Þóroddsdóttir: Vögguvísuatómapar.Nr. 36: Egill Logi Jónasson: Hohner mér vel.Egill Logi aka Drengurinn fengurinn er tónlistar- og myndlistarmaður. Hann starfar á Akureyri og er hluti af listhópnum Kaktus.Þorbjörg Þóroddsdóttir er 19 ára ungskáld frá Akureyri. Hún varð stúdent frá MA í fyrra, stundaði nám við lýðháskóla á Jótlandi í haust og vinnur nú á leikskóla. Hún hefur unnið til þrennra verðlauna í ritlistarsamkeppni Ungskálda. -
Dr. Áslaug Ásgeirsdóttir skipuð rektor Háskólans á Akureyri
Dr. Áslaug Ásgeirsdóttir hefur verið skipuð sem rektor Háskólans á Akureyri frá og með 1. júlí næstkomandi. Skipan Áslaugar er samkvæmt ákvörðun Háskólaráðs frá 2. apríl síðastliðnum um að tilnefna hana sem næsta rektor skólans. Háskóla-, iðnaðar- og nýsköpunarráðherra samþykkti tillöguna og tekur Áslaug við rektorsstöðunni 1. júlí næstkomandi. Alls bárust fimm umsóknir um embættið en skipað er til fimm ára. -
Syngjandi sumarsveifla í Laugarborg
Að kvöldi síðasta vetrardags býður Kirkjukór Grundarsóknar í Eyjafjarðasveit til tónlistarveislu í Laugarborg þar sem sannarlega verður syngjandi sumarsveifla í aðalhlutverki. -
Ef ég væri sími.
Líklega er áhugi fólks á tækjum og tækni mismikill. Flestir eru þó duglegir í að passa uppá símana sína, tileinka sér tækninýjungar og uppfæra þá. Þetta litla tæki sem fylgir okkur mörgum í daglegu lífi. Síminn er gjarnan skammt undan, uppi á borði, í töskunni eða vasanum. Góður sími getur veitt okkur sítengingu við alheiminn, vini og vandamenn, afþreyingu, vinnuna og bara allt mögulegt. -
Mörg þúsund manns árlega á faraldsfæti suður til lækninga
Þjónusta Sjúkrahússins á Akureyri hefur dregist saman undanfarin misseri. Því fer fjarri að SAK nái að uppfylla það hlutverk sem skilgreint er í lögum um heilbrigðisþjónustu, þar sem m.a. segir að sjúkrahúsið eigi að veita þjónustu í nær öllum sérgreinum lækninga og vera varasjúkrahús Landspítala -
Lögreglan á Norðurlandi eystra rannsakar andlát
Eftirfarandi tilkynningu sendi lögreglan á Norðurlandi eysta frá sér nú rétt í þessu. Klukkan 04:30 aðfaranótt mánudags var lögreglan á Norðurlandi eystra kölluð að fjölbýlishúsi á Akureyri. Fyrstu lögreglumönnum sem komu á vettvang var vísað á meðvitundarlausa konu í íbúðinni og hófust endurlífgunartilraunir þegar í stað. Læknir og sjúkraflutningamenn komu einnig á vettvang en tilraunir til endurlífgunar báru ekki árangur og var konan úrskurðuð látin á vettvangi. -
Svona er síminn hannaður til að stela athygli okkar
Af hverju er svona erfitt að leggja frá sér símann? Er efnið sem þar er að finna alltaf svo mikilvægt og áríðandi að það gengur fyrir þau samskipti sem við erum að eiga við fólkið í kringum okkur? Förum við í símann þegar að við erum undir stýri? (Já það telst líka með að gera það á rauðu ljósi). Lengjum við klósettferðirnar okkar til að vera lengur í símanum? Leggjum við símann alltaf á borðið á fundum, í kaffitímanum eða við matarboðið og leyfum þannig tilkynningunum á skjánum að stela athygli okkar? Setjum við börnin okkar fyrir framan skjá til þess að kaupa okkur sjálfum skjátíma? Leitum við í símann alltaf þegar að okkur leiðist? Erum við hrædd við að vera vandræðaleg á almannafæri og förum í símann til að þykjast vera að sinna einhverju mikilvægu frekar en að líta upp og leyfa huganum að reika? Dettum við út í samtölum við annað fólk því við ætluðum að fletta einhverju eldsnöggt upp en rákumst svo á eitthvað annað sem greip athygli okkar? Getum við átt gæðastundir með fjölskyldunni án þess að láta símann trufla okkur? -
Lokaorðið - Forgangslistinn
Eftir því sem ég eldist verð ég sífellt þakklátari fyrir að fá að ganga lífsins veg með fólkinu mínu. Við erum fámenn þjóð og höfum í gegnum tíðina staðið þétt saman. Við höfum lyft grettistaki í forvörnum vegna slysa á sjó og landi.
Athugasemdir