Vinasófinn
Fyrir um áratug fór af stað verkefnið Vinabekkurinn í Simbabve í Afríku, eða „The Friendship Bench Project“. Þegar verkefnið fór af stað voru fordómar gagnvart geðsjúkdómum algengir í landinu og líklegra að fólk leitaði aðstoðar hjá særingarmanni en sálfræðingi eða geðlækni. Skortur á framboði fagaðstoðar á þessu sviði varð til þess að Vinabekkjaverkefnið fór af stað þar sem fólki í þörf fyrir ráðgjöf var boðið að setjast á bekki utan við heilsugæslustöðvar.
Starfsmenn heilsugæslunnar sem hlotið höfðu menntun í hugrænni atferlismeðferð ræddu við fólkið og árangurinn var ótvíræður. Líðan fólksins „á bekknum“ var meira að segja betri en líðan þeirra sem höfðu fengið hefðbundna meðferð inni á heilsugæslustöðinni.
Okkur starfsfólki Krabbameinsfélagsins langar að segja frá því að rauði sófinn okkar á Glerárgötunni er eins og vinabekkirnir í Simbabve. Í vinasófanum deilir fólk þeirri reynslu að hafa greinst með krabbamein eða hvernig það er að vera aðstandandi krabbameinsgreindra. Fólk ræðir líka daginn og veginn. Á laugardögum sitja til dæmis karlar í sófanum sem greinst hafa með krabbamein. Á fimmtudögum eru þar krabbameinsgreindar konur sem ræða málin, prjóna eða hekla. Á mánudögum er leshópur í sófanum. Á þriðjudögum læra konur um hugræna atferlismeðferð og tala um ýmislegt tengt krabbameinum og krabbameinsmeðferð. Á miðvikudögum sitja ekkjur og ekklar í sófanum ásamt presti, hjúkrunarfræðingi og sálfræðingi, ræða sorgina og rifja upp minningar af hinum látna.
Og þið kannski spyrjið ykkur hvað er þessi sófi eiginlega stór? Hann er kannski ekki rosalega stór, en þar er alltaf pláss.
Síðasta vetur var ég svo heppin að vera ráðin í hlutastarf hjá Krabbameinsfélagi Akureyrar og nágrennis með því skemmtilega fólki sem þar starfar og sinnir sjálfboðastörfum. Aðalverkefni mitt er að þróa og taka þátt í hópastarfi. Þar er fyrst og fremst lögð áhersla á jafningjastuðning en einnig á fræðslu, hugræna atferlismeðferð, núvitund og slökun. Mikilvægi þess að aðstoða fólk við að styðja hvert annað er þó alltaf í fyrirrúmi.
Regína Ólafsdóttir
En hvernig getum við stutt hvort annað? Við verðum stundum óörugg þegar einhver sem við þekkjum greinist með krabbamein, missir nákominn eða lendir í áfalli. Það flókna er að við erum öll mismunandi. Ég hef heyrt fólk tala um hversu gott það er að fá faðmlög. Því fleiri faðmlög því betra. En sumir vilja ekki faðmlög því þeir eru hræddir við að bresta í grát. Við getum ekki vitað hvað hentar hverjum og einum og þurfum að spyrja. Það er hjálplegt ef sá sem er að ganga í gegnum erfiðleikana treystir sér til að láta fólkið í kringum sig vita hvernig stuðning hann eða hún vill fá. En á erfiðleikatímum er hugurinn oft svo dofinn að fólk ræður ekki við að láta aðra vita. Fyrsta skrefið er þó alltaf að tala saman. Það á ekki síst við þegar kemur að dauðanum sem mörgum reynist svo erfitt að ræða. Til að vinna úr lífsreynslum okkar þurfum við að segja frá og við þurfum að hafa einhvern sem hlustar.
En svo má ekki gleyma því að það þarf ekki alltaf að tala saman. Það má líka þegja saman.
Samtal, samvera og stuðningur gerir okkur hamingjusamari. Við Íslendingar erum svo heppin að hafa flest einhvern að reiða okkur á þegar erfiðleikar steðja að, þetta sýna hamingjurannsóknir. Sumir telja þetta eina af ástæðum þess að Ísland er yfirleitt í efstu sætunum yfir hamingjusömustu þjóðir heims.
Við vitum þetta flest en þurfum samt að minna hvert annað reglulega á að samvera gerir okkur hamingjusamari. Það sýnir verkefnið í Simbabve, sem er enn í gangi og vex og dafnar með hverju árinu sem líður.
Við hjá Krabbameinsfélaginu höfum þetta að leiðarljósi og vonum að enn fleiri nýti sér þjónustu okkar.
Sjáumst í rauða vinasófanum.
Með kærum þökkum fyrir samveruna á liðnu ári,
Regína Ólafsdóttir, sálfræðingur hjá Krabbameinsfélagi Akureyrar og nágrennis.
Nýjast
-
Mörg þúsund manns árlega á faraldsfæti suður til lækninga
Þjónusta Sjúkrahússins á Akureyri hefur dregist saman undanfarin misseri. Því fer fjarri að SAK nái að uppfylla það hlutverk sem skilgreint er í lögum um heilbrigðisþjónustu, þar sem m.a. segir að sjúkrahúsið eigi að veita þjónustu í nær öllum sérgreinum lækninga og vera varasjúkrahús Landspítala -
Lögreglan á Norðurlandi eystra rannsakar andlát
Eftirfarandi tilkynningu sendi lögreglan á Norðurlandi eysta frá sér nú rétt í þessu. Klukkan 04:30 aðfaranótt mánudags var lögreglan á Norðurlandi eystra kölluð að fjölbýlishúsi á Akureyri. Fyrstu lögreglumönnum sem komu á vettvang var vísað á meðvitundarlausa konu í íbúðinni og hófust endurlífgunartilraunir þegar í stað. Læknir og sjúkraflutningamenn komu einnig á vettvang en tilraunir til endurlífgunar báru ekki árangur og var konan úrskurðuð látin á vettvangi. -
Svona er síminn hannaður til að stela athygli okkar
Af hverju er svona erfitt að leggja frá sér símann? Er efnið sem þar er að finna alltaf svo mikilvægt og áríðandi að það gengur fyrir þau samskipti sem við erum að eiga við fólkið í kringum okkur? Förum við í símann þegar að við erum undir stýri? (Já það telst líka með að gera það á rauðu ljósi). Lengjum við klósettferðirnar okkar til að vera lengur í símanum? Leggjum við símann alltaf á borðið á fundum, í kaffitímanum eða við matarboðið og leyfum þannig tilkynningunum á skjánum að stela athygli okkar? Setjum við börnin okkar fyrir framan skjá til þess að kaupa okkur sjálfum skjátíma? Leitum við í símann alltaf þegar að okkur leiðist? Erum við hrædd við að vera vandræðaleg á almannafæri og förum í símann til að þykjast vera að sinna einhverju mikilvægu frekar en að líta upp og leyfa huganum að reika? Dettum við út í samtölum við annað fólk því við ætluðum að fletta einhverju eldsnöggt upp en rákumst svo á eitthvað annað sem greip athygli okkar? Getum við átt gæðastundir með fjölskyldunni án þess að láta símann trufla okkur? -
Lokaorðið - Forgangslistinn
Eftir því sem ég eldist verð ég sífellt þakklátari fyrir að fá að ganga lífsins veg með fólkinu mínu. Við erum fámenn þjóð og höfum í gegnum tíðina staðið þétt saman. Við höfum lyft grettistaki í forvörnum vegna slysa á sjó og landi. -
Hörður Óskarsson styrkir Krabbameinsfélagið
Hörður Óskarsson færði Krabbameinsfélagi Akureyrar og nágrennis ríflega hálfa milljón króna sem er andvirði af sölu á skarti úr gamalli mynt sem hann selur undir nafninu Mynthringir og alls konar. -
Háskólinn á Akureyri Endurskoðun jafnréttisáætlunar í fullum gangi
Um þessar mundir stendur yfir endurskoðun á áætlun háskólans um jafna stöðu kynjanna sem gildir frá 2021 til 2024 og jafnréttisráð Háskólans á Akureyri stendur að þeirri vinnu. Jafnréttisráð HA er öflugt og virkt ráð sem heldur reglulega fundi og tekur fyrir og fylgir eftir erindum starfsfólks og stúdenta. Þá er boðið upp á fræðslu innan skólans ásamt þátttöku í skipulagi Jafnréttisdaga sem haldnir eru árlega. Ráðið hefur starfskraft á sínum snærum, Sæunni Gísladóttur, sérfræðing hjá Rannsóknamiðstöð Háskóla Akureyrar. -
Andrésar andarleikarnir haldnir í 48 sinn
Andrésar andarleikarnir í skíðaíþróttum verða haldnir í Hlíðarfjalli í næstu viku, dagana 24.-27. apríl. Skíðafélag Akureyrar heldur leikana og er þetta í 48. sinn sem efnt er til þeirra. -
Stöðug aukning í blóð- og krabbameinsmeðferðum hjá SAk
Krabbameinsfélag Akureyrar og nágrennis afhenti formlega á dögunum almennu göngudeildinni á SAk þrjá meðferðarstóla og þrjú hliðarborð. Mikil aukning hefur orðið í blóð- og krabbameinsmeðferðum undanfarin ár og stefnir í að svo verði áfram. -
Formannaskipti í Sjálfsbjörg, félagi fatlaðara á Akureyri og nágrenni
Formannaskipti urðu í Sjálfsbjörg, félagið fatlaðra á Akureyri og nágrenni á aðalfundi nýverið. Herdís Ingvadóttir lét af formennsku eftir 24 ár. Hún getur að sögn gengið stolt frá borði eftir farsæla setu í stól formanns. Hún hafði um 6 ára skeið þar á undan setið í stjórn félagsins eða í allt í þrjá áratugi.
Athugasemdir